Γιώργος Κοντραφούρης: Η μουσική είναι μια εμπειρία που την μοιράζεσαι
Μια συνέντευξη με αφορμή την πρώτη συναυλία του μετά την καραντίνα την Δευτέρα 12 Ιουλίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής.
Ο Γιώργος Κοντραφούρης είναι αναμφίβολα ο κορυφαίος Ελληνας jazz πιανίστας αλλά και με διεθνή καταξίωση έχοντας όμως εδώ και αρκετά χρόνια μια «παράλληλη» υπό μίαν έννοια διαδρομή – και πάντα εντός της jazz – ως βιρτουόζος του Hammond organ.
Εχοντας κυκλοφορήσει πέρυσι, λίγο πριν την αρχή της πανδημίας, το θαυμάσιο album «The Passing» και μετά από ένα πολύ μεγάλο διάστημα αναγκαστικής αποχής από τις ζωντανές εμφανίσεις όπως και όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί πραγματοποιεί την πρώτη συναυλία του μετά την καραντίνα με το πιάνο τρίο του (που συναποτελείται από τον κοντραμπασίστα Κίμωνα Καρούτζο και τον ντράμερ Jason Wastor) την Δευτέρα 12 Ιουλίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής.
Συνομίλησα μαζί του για αυτήν αλλά και για τη νέα πραγματικότητα, τόσο για τον ίδιο όσο και συνολικά για την jazz, στην εποχή του covid και αυτήν που θα την ακολουθήσει.
Δεδομένου ότι οι χώροι είναι λιγότεροι και το κοινό πιο περιορισμένο θεωρείς ότι οι μουσικοί της jazz στην Ελλάδα και διεθνώς αντιμετώπισαν μεγαλύτερο πρόβλημα από την πανδημία/καραντίνα σε σχέση με αυτούς άλλων ιδιωμάτων;
Νομίζω ότι για όλους τους μουσικούς, ανεξαρτήτως ιδιώματος, το πρόβλημα ήταν εξίσου μεγάλο και όχι μόνο για αυτούς αλλά και για τους καλλιτέχνες από κάθε χώρο (θέατρο, χορός κ.λπ.).
Θεωρείς αλήθεια ότι η φύση, αλλά και το ύφο,ς της jazz την κάνουν ένα ιδίωμα που ταίριαζε με την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και πραγματικότητα της καραντίνας ή ακριβώς το αντίθετο;
Δεν θα το έλεγα, η μουσική είναι για να τη μοιράζεσαι, να τη γνωρίζεις και στο τέλος να την αισθάνεσαι σε ζωντανές εμφανίσεις με όλη την ατμόσφαιρα που δημιουργείται τότε.
Πώς κρίνεις την στάση της κυβέρνησης απέναντι στους ανθρώπους της μουσικής και συνολικά του πολιτισμού από την αρχή της πανδημίας μέχρι τώρα;
Πιστεύω πως μείναμε μόνοι μας και χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια.
Προσωπικά, σαν άνθρωπος αλλά και ως μουσικός, πώς βίωσες την εμπειρία αυτών των περίπου 16 μηνών;
Την πρώτη καραντίνα την είδα σαν περιπέτεια! Οργάνωσα αρκετά πράγματα για να περάσει πιο εύκολα. Στη δεύτερη δυσκολεύτηκα πιο πολύ και μου φάνηκε υπερβολικά μεγάλη.
To «The Passing» κυκλοφόρησε λίγο πριν την αρχή της πανδημίας. Γνωρίζω ότι κάνατε κάποια streaming αλλά είχατε στην πραγματικότητα την ευκαιρία να το παρουσιάσετε ζωντανά ή αυτό θα αρχίσει να γίνεται μόλις τώρα;
Η μόνη ζωντανή παρουσίαση του «The Passing» ήταν στο τέλος Φεβρουαρίου 2020 στο Birdland της Νέας Υόρκης, λίγο πριν την πανδημία. Άρα, στην ουσία, αυτή είναι η πρώτη παρουσίαση του, ειδικά στην Ελλάδα.
Αν και λοιπόν έχει περάσει ενάμισης χρόνος από την κυκλοφορία του όσον αφορά την συναυλιακή πλευρά εξακολουθεί να είναι νέο υλικό για εσένα;
Νέο υλικό δεν είναι αλλά αρκετά κομμάτια από αυτό έχουν μπει στο ρεπερτόριο του piano trio και θα τα παίζουμε ανεξάρτητα από κάποια παρουσίαση.
Για τα δεδομένα της ελληνικής jazz σκηνής και μάλιστα στην συγκυρία που προέκυψε λίγο αργότερα το album είχε αρκετά καλή υποδοχή. Πιστεύεις ότι είναι ένας δίσκος που ταιριάζει και λειτουργεί και στη συνθήκη της ζωντανής εμφάνισης;
Ακριβώς! Πιστεύω ότι η μουσική αυτού του δίσκου παίρνει μία άλλη διάσταση όταν παίζεται ζωντανά. Εξάλλου τα περισσότερα απ’ όσα ετοιμάζω σκέφτομαι πώς θα λειτουργούν σε συνθήκες live. Βέβαια ο δίσκος έχει μία ατμόσφαιρα και μια συνέχεια και στο τέλος βγάζει μια συγκεκριμένη εικόνα. Αυτή η εικόνα όμως στα live νομίζω πως αλλάζει και γίνεται καινούρια κάθε φορά.
Ανυπομονείς λοιπόν για αυτή την πρώτη εμφάνιση και τι περιμένεις από αυτήν και το κενό μετά από τόσο καιρό που δεν το έχεις κάνει;
Ανυπομονώ καταρχάς να παίξω ζωντανά με το piano trio, να παίξω Live με τα συγκεκριμένα παιδιά, τον Κίμωνα Καρούτζο στο κοντραμπάσο και τον Jason Wastor στα ντραμς και ανυπομονώ επίσης να ζήσω πάλι την ατμόσφαιρα ενός live και μάλιστα σε έναν τόσο ωραίο χώρο.
Αντίστοιχα τι πρέπει να περιμένει το κοινό που θα την παρακολουθήσει από αυτήν;
Στη διάρκεια της καραντίνας με το συγκεκριμένο trio κάναμε τρεις ηχογραφήσεις, δεν ξέρω πότε θα κυκλοφορήσει κάθε μία αλλά σίγουρα αυτό θα γίνει εν ευθέτω χρόνω. Η πρώτη ήταν ένα αφιέρωμα στον Bill Evans, η δεύτερη ένα αφιέρωμα στον Duke Ellington και η τρίτη ένα θεματικό album με δικές μου συνθέσεις με τίτλο «Deep South». Στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής θα παίξουμε κομμάτια από το «The Passing» και από αυτές τις ηχογραφήσεις.
Και τα προσεχή σχέδια σου, πρώτα για το καλοκαίρι και μετά για τη συνέχεια; Θα ήθελες να πεις λίγα περισσότερα πράγματα και για τον δίσκο με επανεκτελέσεις συνθέσεων του μέγιστου Bill Evaνs που ξέρω ότι ετοιμάζεις για το φθινόπωρο;
Το Bill Evans album σκεφτόμουν να το κυκλοφορήσω το φθινόπωρο όμως ηχογράφησα άλλα δύο μετά από αυτό και έτσι τον Σεπτέμβριο θα βγει πρώτα το «Deep South». Από εκεί και πέρα θα ασχοληθώ ξανά λίγο περισσότερο με το Hammond organ και το φθινόπωρο και τον επόμενο χειμώνα ετοιμάζω δύο νέες ηχογραφήσεις που η μία θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο και η άλλη στη Νέα Υόρκη.
H jazz είναι το μουσικό ιδίωμα που είναι περισσότερο διεθνιστικό από οποιοδήποτε άλλο και για εμένα προσωπικά ο Γιώργος Κοντραφούρης είναι εδώ και πολλά χρόνια ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας σε αυτήν…
