MENU

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Μ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σύνοδος Ιεραρχίας: Να μη φοβηθούν οι Ιεράρχες να αγγίξουν το θέμα διαχωρισμού εκκλησίας Κράτους

Να μη φοβηθούν οι Ιεράρχες και Μητροπολίτες μας να αγγίξουν πλέον αυτό το πελώριο και μείζονος σημασίας θέμα που περιφέρεται άλλοτε ως μπαμπούλας και επισείεται κάθε φορά από την κοσμική - πότε δεξιά καλά κρατούσα και πότε αριστερή κατ' όνομα - εξουσία ως απειλή! Αυτή είναι η ουσία αλλά και η αιτία όλων των δεινών. Ο πλήρης εναγκαλισμός κράτους και κοσμικής πλήρους εκκοσμικευμένης εξουσίας με την εκάστοτε διοικούσα ιεραρχεύουσα Δεσποτική Εκκλησία των Μητροπολιτών και των Δεσποτάδων, που ενίοτε φέρονται και ως τύραννοι εις δούλους και υποτακτικούς, όπως θεωρούν τους κληρικούς τους!

Τι είναι αυτό που σε φέρνει στη Σίφνο;

Δεν είναι ούτε ο φοβερός Σιφνέικος Γάμος που ξεκινάς από το πρωί και τελειώνεις το βράδυ με γλέντια και χορούς και άφθονο φαγητό κεράσματα και οίνους που ευφραίνουν καρδιά ανθρώπου. Κάθε στάση για κεράσματα και παινέματα και δως του κρασί και πάρε ένα μεζέ και φέρε κι από εκεί, και έρχεται το βράδυ χωρίς να το πάρεις είδηση. Όμως δεν είναι ούτε αυτό που σε τραβά. Μην είναι τα αρχοντικά που ολοένα και πληθαίνουν με αναστηλώσεις; Όχι και από αυτά η Ελλάδα κάθε τόπος έχει και τα δικά του να σου δείξει. Δεν είναι το μουσείο και όλα τα άλλα πολιτιστικά καλά.

O «ψυχρός πόλεμος» της Ορθοδοξίας

Η μόνη ίσως που δεν κατάλαβε τι συνέβη -όπως πάντα τους τελευταίους αιώνες - είναι η αλληλοσπαρασσόμενη και διαρκώς μεταβαλλόμενη Ευρώπη. Αυτά σε πολιτικό επίπεδο και οι αναλυτές κάθε είδους θα πιάσουν δουλειά έχοντας στη φαρέτρα των επιχειρημάτων τους ένα ακόμα μείζονος σημασίας γεγονός, αναγκασμένοι βεβαίως οι πλέον σοβαροί εξ αυτών να φρεσκάρουν τις γνώσεις τους περί την Ορθοδοξία αλλά και γιατί αρκετοί, όπως ένας εξ αυτών, ο Στήβεν Ρανσισμάν, που ορθώς είχε διαβλέψει και προβλέψει πως ο αιώνας αυτός θα είναι ο αιών της Ορθοδοξίας.

Πανορθόδοξη Κρήτης: Και τώρα πώς μπορεί να αποφευχθεί το σχίσμα

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η επί έναν αιώνα και πλέον προετοιμαζόμενη, και με εντατικό ρυθμό, από το 1961 και δη εντατικότερα από το 1976 και αντίστοιχα από το 1986 -έτη σταθμοί για την όλη διαδικασία και το κοινό όραμα- Πανορθόδοξη Σύνοδος, ούτε Πανορθόδοξη είναι! Καθώς δεν πρόκειται να μετάσχουν των εργασιών Αυτής οι Εκκλησίες της Αντιόχειας, της Σερβίας, της Γεωργίας, της Βουλγαρίας και της Ρωσίας. Εκκλησίες με το μεγαλύτερο ποσοστό εκ των συνολικά 350.000.000 ορθοδόξων Πιστών.

Πώς τα «αντίποινα» Κύριλλου και η στάση Ιερώνυμου κρίνουν την Πανορθόδοξη Σύνοδο

Ο Κύριος Ιερώνυμος οφείλει να πάρει γνώμες. Όχι από το στενό κύκλο των συνεργατών του και ορισμένους φίλα προσκείμενους προς εκείνον ιεράρχες, άντε και κάποιους θεολόγους. Υποχρεούται από τα πράγματα, να ενημερώσει ατύπως και ανεπισήμως και την ελληνική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία για τις προθέσεις του εν όψει αυτού του μεγάλου ιστορικού γεγονότος. Ενδεχομένως και να πρέπει να ακούσει και τις απόψεις τους ή να ζητήσει γνώμες από ειδικούς και εμπειρογνώμονες επί των θεμάτων. Να ακούσει και μετά να συσκεφθεί με την μικράν Σύνοδο την λεγόμενη ΔΙΣ σε πρώτη φάση, και εκεί να λάβουν τις τελικές αποφάσεις τους για την συνολική στάση τους.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

H ώρα της κρίσης για την ενότητα των Ορθοδόξων

Η Εκκλησία ωστόσο πάντοτε εν τέλει πορεύεται, άλλοτε εν ειρήνη και άλλοτε εν μέσω πολέμων και τεράστιων καταστροφών, εν Συνόδω. Πορεύεται, με αυτό το ίδιο σοφό, Θεόπνευστο και Θεόσδοτο σύστημα. Το Συνοδικό Πολίτευμα. Προχωρά έστω, και αν για πολλούς αιώνες, χάριν άλλων δυσχερεστέρων δυσκολιών που οφείλονται είστε σε αποτέλεσμα και έργων χειρών ανθρώπων ή ακόμα και απρόσμενων θεομηνιών το πλοίο της Ορθοδοξίας. Στο χώρο και στον χρόνο. Εν μέσω θαλασσοταραχών φουρτούνων, πολέμων, καταστροφών. Εδώ και σχεδόν 2000 χρόνια.

Το αβέβαιο μέλλον της Πανορθόδοξης – Ποιοι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες

Η ανάγκη για την έκτακτη σύγκληση της Πατριαρχικής Συνόδου προέκυψε, ως δεδομένο και επιβεβλημένο αίτημα πια, καθώς Μόσχα και Βουλγαρία αλλά και άλλες Εκκλησίες ζητούν έκτακτη Σύναξη -Σύνοδο των Προκαθημένων πριν ή στις 10 Ιουνίου, ελάχιστα 24ωρα δηλαδή πριν την σύγκληση της Πανορθοδόξου Συνόδου, προκειμένου να (συν) εξεταστεί η τρέχουσα κατάσταση, ύστερα από τις αποφάσεις των Πατριαρχείων Μόσχας και Βουλγαρίας αλλά και της Αντιοχείας-και άλλων που αυτή την εβδομάδα θα ακολουθήσουν ως άσκηση εντονότατων πιέσεων προς συγκεκριμένη κατεύθυνση (...) και σε κάποιες των περιπτώσεων, με υποβολιμαία θολά κίνητρα, που μάλλον βαθύτερο στόχο έχουν να υποσκάψουν θεμελιώδεις αξίες περί του Πρωτείου στην Ορθοδοξία.

Οι κίνδυνοι που μπορεί να αναβάλουν την ιστορική Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης

Φαινομενικά, για κάποιους που αγνοούν τη γλώσσα της σημειολογίας και των βαθύτερων συμβολισμών στην ζώσα και δρώσα βιωματική Ορθοδοξία ανά τους αιώνες, μπορεί οι δυο αυτές «αιτιάσεις» να φαντάζουν αφενός ως «παιδαριώδεις» και αφετέρου ως άκρως υπερβολικές για την εποχή που διανύουμε. Ωστόσο στην γλώσσα της σημειολογίας, τα δυο αυτά ζητήματα, ανακύπτουν και προβάλλουν ως καίρια και ουσιαστικά για την ίδια την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας η οποία και συνέχεια έχει και συνέπεια και Ζώσα και κυρίως Δρώσα Παράδοση που παραμένει αιώνες τώρα. Από την εποχή των Αποστόλων και την Α' Αποστολική Σύνοδο το 49 μ.Χ. μέχρι τις ημέρες μας.

Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος: Η Ελλάδα στο επίκεντρο της παγκόσμιας Ορθοδοξίας

Η Μεγάλη αυτή Πανορθόξου χαρακτήρα Σύνοδος αποτελεί πράγματι μέγα και ιστορικό γεγονός. Ίσως το ιστορικότερο των τελευταίων αιώνων, αφού συγκαλείται μετά από σχεδόν 1230 χρόνια από την σύγκληση της 7ης Οικουμενικής Συνόδου (που συνεκλήθη το 787 μ.χ στην Νίκαια Βιθυνίας) και περί τα 675 χρόνια από τη σύγκληση της 9ης Οικουμενικού χαρακτήρα Συνόδου του 1341, η οποία εδογμάτισε περί της Άκτιστης Ουσίας και Άκτιστης Ενέργειας του Θεού και αποφάνθηκε περί του κινήματος του Ησυχασμού καταδικάζοντας τον αιρετικό Βαρλαάμ (σύνοδος που αν και λιγότερο γνωστή στο κόσμο, εν τούτοις αποδεκτή από το σύνολο της Ορθοδόξου Εκκλησίας).