MENU

ΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ

Μέρκελ εναντίον Μέρκελ: Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Πέρα από την αδιαμφισβήτητη υπεροχή του CDU της Άνγκελα Μέρκελ, οι εκλογές αυτές είναι οι εκλογές των μικρών κομμάτων. Οι Φιλελεύθεροι είναι η έκπληξη των εκλογών. Με ανανεωμένο πρόσωπο και τον χαρισματικό αρχηγό τους Κρίστιαν Λίντνερ, το FDP έριξε το βάρος στην ψηφιακή τεχνολογία, στην ανάγκη εκσυγχρονισμού των επαρχιακών ψηφιακών δικτύων και «φλερτάρει» με συμμετοχή στην κυβέρνηση. Συμμετοχή του FDP στην κυβέρνηση θα σημάνει πίεση στο εσωτερικό για μικρότερο κράτος και εμπόδια στο εξωτερικό προκειμένου να ισχυροποιηθεί ο ESM ως το ταμείο που θα διαδραματίζει τον ρόλο του ΔΝΤ εντός της Ευρωζώνης.

Οι ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες του τουρισμού

16.500 χιλιόμετρα παραλίας, 190.000 ακτές, 5.000 νησιά και βραχονησίδες. Η Ελλάδα φαντάζει- και δικαίως- ως θείο δώρο για τους επενδυτές του τουρισμού. Δώρο που όχι μόνο δεν αξιοποιείται επαρκώς αλλά επιβαρύνεται και με υψηλή φορολογία τόσο μέσω με των έμμεσων όσο και μέσω των άμεσων φόρων. Τα κέρδη ανταγωνιστικότητας που προκύπτουν από την εσωτερική υποτίμηση αντισταθμίζονται σε σημαντικό βαθμό από την υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση. Ωστόσο, τουρισμός δε σημαίνει μόνο παραλίες, τουρίστες, κλίνες και διακοπές.

Μια κακοστημένη παράσταση

Υπάρχουν μόνο συνειδητά ψέματα. Σήμερα μας μιλάει για μείωση του πλεονάσματος το 2019 και 2020, σε 3 εβδομάδες θα καταθέσει ο κ. Τσακαλώτος μεσοπρόθεσμο και θα γράφει στόχο πλεονάσματος 3,5%. Ξαναδιαβάστε το σας παρακαλώ: σε 3 εβδομάδες. Να γυρίσουν οι επιστήμονες, μάς είπε. Αυτοί που έφυγαν γιατί τα πανεπιστήμια γύρισαν στη δεκαετία του '80. Αυτοί που δε μπορούν να αντέξουν τις εισφορές ή τη φορολογία ή τη γραφειοκρατία ή όλα μαζί. Αυτοί που όταν βγάλουν κάποια χρήματα αξιοποιώντας τα χρόνια που τρύπησαν τα παντελόνια τους στα θρανία, είναι ταξικοί εχθροί. Σώσαμε τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, όπως σας υποσχέθηκα πέρσι, μάς είπε. Δεν είπε πως την αντικατέστησε με ρήτρα μηδενικής επικουρικής.

Η ώρα ανάληψης της Ευθύνης

Οι προτάσεις στην παρούσα φάση είναι δύο ειδών. Πρώτον, οι ακραίες φωνές. Ισοπεδώνουν όλους και όλα και προτείνουν την απομόνωση (από τους μετανάστες, από το ευρώ, από την παγκόσμια οικονομία), την εσωτερική κάθαρση (φυλακές, βία κτλ.) σε μια προσπάθεια να πείσουν πως όλοι είναι κλέφτες, διεφθαρμένοι ή υπηρέτες του κεφαλαίου και ξένων κέντρων. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι  η ακρότητα μόνο σε εθνικές καταστροφές  οδηγεί. Εκεί θα οδηγηθούμε και τώρα, σε περίπτωση που επικρατήσουν οι ακραίες φωνές. Η ακρότητα, για εμάς είναι αντίπαλος. 

Η ελευθερία στον καιρό της κρίσης

Οι φιλόσοφοι μιλούν για 6 είδη ελευθερίας: Αρνητική, θετική, μοναδικότητα, απουσία χειραγώγησης, ελευθερία δημιουργίας του κόσμου, εσωτερική γαλήνη. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία να καταλάβουμε είναι πως η συλλογική εικόνα μας για την  έννοια της ελευθερίας είναι ένας από τους λόγους που δε μας επιτρέπουν να βγούμε από την κρίση. Οι αγανακτισμένοι, οι εθνικιστές, οι φασίστες ζητούν την ελευθερία ως έλλειψη περιορισμών. Όμως αυτό είναι η ελευθερία του ανήλικου. Η ελευθερία του μικρού που μπορεί στο μικρό του χώρο να ακολουθεί άλλους - δικούς του - κανόνες που δεν επηρεάζουν τη γενική εικόνα, ακριβώς γιατί είναι μικρός.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένας δειλός, νέος κόσμος

Τρίτον, η τρομοκρατία δεν είναι μόνο θέμα αστυνόμευσης και μέτρων ασφαλείας. Είναι πρωτίστως θέμα απαξίας. Συνεπώς οι πνευματικοί ηγέτες των Μουσουλμάνων -ιδιαίτερα όσοι ζουν στην Ευρώπη, όσοι χαίρονται των ελευθεριών που αυτή παρέχει- πρέπει να πάρουν θέση. Οι κοινότητες Μουσουλμάνων των Ευρωπαϊκών χωρών πρέπει έμπρακτα να απομονώσουν τους ριζοσπαστικοποιημένους και επικίνδυνους. Αλλιώς η αύξηση του εθνολαϊκιστικού στοιχείου θα είναι αναπόφευκτη και συνάμα οδυνηρή.

Να βρούμε τι μας ενώνει

Η Ευρώπη οφείλει ξεπερνώντας το πρώτο σοκ των τρομοκρατικών χτυπημάτων να αποφύγει την παγίδα εφαρμογής πολιτικών οι οποίες υψώνουν συνοριακούς φράχτες που χωρίζουν τους λαούς, αλλά αντίθετα μέσα από το συντονισμένο αγώνα κατά της τρομοκρατίας να σμιλεύσει διαδικασίες διατήρησης της πολύ-πολιτισμικότητας της. Μια λανθασμένη πολιτική θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στη χώρα μας. Το κλείσιμο των διευρωπαϊκών συνόρων που πολλές χώρες σκέφτονται ή έστω η άρνηση υποδοχής προσφύγων που ήδη η Πολωνία ανακοίνωσε και άλλες χώρες εξετάζουν, θα ήταν καταστροφικά.

Aνεξάρτητη ή Χειραφετημένη Δημόσια Διοίκηση;

Η έλλειψη σεβασμού προς τις Ανεξάρτητες Αρχές είναι βαθιά ριζωμένη στην καθεστωτική, αυταρχική αντίληψη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ως αιτιολογία για τη στάση τους προβάλλουν κυρίως τη συνωμοσιολογική εξήγηση των αντιρρήσεων όσων κρατούν αξιοπρεπή στάση και εκφράζουν απόψεις με παρρησία. Η αντίληψη αυτή είναι ο βασικός εγγυητής της αποτυχίας της κυβέρνησης καθώς κρύβει βαθιά αλαζονική συμπεριφορά, οδηγεί αρχικά σε απομόνωση και σε προσπάθεια ελέγχου μέσω έμπιστων προσώπων, και τελικά στην εστίαση της αναπαραγωγής του ελέγχου παρά στο αποτέλεσμα προς όφελος των πολιτών.

Μια μάχη κερδήθηκε, μένει να κερδηθεί και ο πόλεμος

Σε αυτό το σημείο, ο πειρασμός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κατηγορήσουν το μνημόνιο που ποτέ δεν ενστερνίστηκαν, να περάσουν στη ρήξη και να ανοίξουν τη συζήτηση για το Grexit ίσως να αποδειχθεί μεγάλος. Δεν πρέπει όμως να παραπλανηθούμε. Το πρόγραμμα μπορεί να λειτουργήσει θετικά αρκεί το πελατειακό κράτος που ακόμη και τώρα ενδυναμώνεται, να εξαλειφθεί· αρκεί να ανοίξουν τα δεδομένα της διακυβέρνησης της χώρας στους πολίτες· αρκεί να ανοίξει ο δρόμος των συνεργασιών μέσω ενός εκλογικού νόμου που να καταργεί το μπόνους.

Το διακύβευμα των εκλογών

Σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται η πολιτική που θα ακολουθήσει όποιος και αν είναι στην κυβέρνηση. Άρα τι σημασία έχει ότι και αν ψηφίσουμε μπορεί να αναρωτηθεί ο κάθε πολίτης; Η διαφορά έγκειται στον τρόπο που θα εφαρμοστούν οι πολιτικές, η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα. Εάν τα πρόσωπα -από τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης μέχρι τους γενικούς γραμματείς και τους υπουργούς- επιδείξουν την απαιτούμενη ικανότητα και είναι αποδοτικοί, θα παράξουν αποτελέσματα και θα πετύχουν τους στόχους που θα τεθούν.