MENU
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΑΤΑΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Γλώσσα και Γέννηση του Χωροχρόνου
Η Μηχανική της Μνήμης και το Διαμάντι της Ελληνικής.
«Εν σύμπνοια»
«Εν σύμπνοια»
Στα Άδυτα του Δυτικού Εθνικισμού (Μία θεώρηση)
Ο αντιευρωπαϊσμός καλλιεργήθηκε στην εποχή της κρίσης, αποκτώντας λαϊκό έρεισμα αρκετά διευρυμένο ακόμα και σε κράτη με αδιαμαρτύρητο φιλοευρωπαϊσμό, όπως απεδείχθη πρόσφατα στην πόλη του φωτός. Το ευρωπαϊκό όραμα φθίνει αλλά η νόσος της παρακμής εμπερικλείει ενδογενή αίτια. Πολλώ δε μάλλον, όταν το κοινοτικό κεκτημένο έχει μετατραπεί σε ένα μονόπρακτο λησμονώντας τον ιδρυτικό αξιακό του κώδικα. Ο ανανεωμένος εθνικισμός διεκδικεί και αυτός την αντιευρωπαϊκή ρητορεία. Τελευταίο-αλλά όχι έλασσον- η αποδοκιμασία των δημοκρατικών ελίτ και η δυσαρέσκεια των εκλογέων για τους ως τώρα αντιπροσώπους τους πλάθει και εφοδιάζει τον νασιοναλισμό με αντισυστημικό και καταγγελτικό λόγο.
Η γοητεία του Φιλελευθέρου Συντηρητισμού
Τι είναι όμως αυτό που καθιστά τον λιμπεραλιστικό συντηρητισμό πανοπλία των κοινωνιών και δήμιο των προβλημάτων τους; Πρώτιστα εν αντιθέσει με τα κοινώς λεγόμενα, η συντηρητική γραμματεία ενσαρκώνει ατομοκεντρικά ιδεώδη, κατοχυρώνοντας την ολότητα της ανθρώπινης υπόστασης και τα σύμφυτα με αυτή αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα. Κοντολογίς δημιουργεί ένα πλέγμα προστασίας της ατομικής ύπαρξης, εξοστρακίζοντας τις ισοπεδωτικές νομοτέλειες του σοσιαλισμού, του ορθόδοξου μαρξισμού και του εθνικοσοσιαλισμού όπως και την παραδοσιακή σταθερά του κλασικού συντηρητισμού η οποία συνοψίζεται στην οργανισμική θεώρηση των κοινωνικών σχηματισμών.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
