MENU

DIONYSIOS DERVIS-BOURNIAS

LIFE

Νίκος Εγγονόπουλος, Τσίφτης, Ασίκης et Karampouzoukles

Ο Νίκος Εγγονόπουλος, ποιητής και ζωγράφος, ανήκε σ' αυτήν τη καλλιεργημένη αστική γενιά που ήταν σε θέση να χαμογελά με τη συνήθειά της να εκφράζεται στα γαλλικά, αντίθετα στο σημερινό Κολωνάκι, με αυστηρότητα βυθισμένο στον αρχαιοελληνικό επαρχιωτισμό. Αυτή η αυτοειρωνική, ελληνογαλλική, καλλιεργημένη μαγκιά του, καιρός είναι, σήμερα, ακριβώς 110 χρόνια μετά τη γέννησή του (21 Οκτωβρίου 1907) να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρής μελέτης σαν έκφραση του εφιάλτη  που πάντα αντιμετώπιζε η μερίδα αυτή των Ελλήνων που "ανήκαν στη Δύση" πολιτισμικά, πολιτικά και, what else --(όπως θα σχολίαζε και ο πωλητής δυτικού καφέ κ. Γεώργιος Κλουνέϊος), υπαρξιακά. 

Εμμανουέλ Μακρόν, το Θέατρο, η Ηλιθιότητα

Ας διαβάσουμε με τη σειρά μας τις πρώτες μέρες εξουσίας του Εμμανουέλ Μακρόν σαν ένα θεατρικό έργο. Ο αργός, επιβλητικός βηματισμός μπροστά από την μιτερανική πυραμίδα του Λούβρου το βράδυ της εκλογής του: ένας χαιρετισμός στην Αριστερά. Η άνοδος των Ηλυσίων Πεδίων μέσα σε... στρατιωτικό όχημα την ημέρα λήψης της εξουσίας ως ένας καινούργιος Ντε Γκωλ που απελευθερώνει το Παρίσι: ένας χαιρετισμός στη Δεξιά. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που μετά τις αμερικανικές εκλογές προσπάθησε να επηρεάσει και τις γαλλικές, δεν χρειάζεται υπότιτλους για να κατανοήσει τις κόκκινες γραμμές του καινούργιου προέδρου της τρίτης πυρηνικής δύναμης.

Τι αντιπροσωπεύει ο Εμανουέλ Μακρόν;

Ο Μακρόν δεν είναι επιφαινόμενο μιας ευκαιριακής κεντρώας πολιτικής μαρμελάδας που δεν είναι ούτε αριστερή ούτε δεξιά, ένα είδος πολιτικής Ντίσνεϊλαντ όπου όλοι, ως δια μαγείας, αγαπιούνται. Αντιπροσωπεύει τη γνήσια έκφραση βαθιά  πολιτικοποιημένων Γάλλων, αριστερής και δεξιάς ευαισθησίας. Αυτών των αριστερών που έχουν πλέον πεισθεί ότι πειράματα τύπου Τσάβες και Κάστρο δεν λειτουργούν έστω, όσον αφορά την οικονομία, (και ας μην αναφέρουμε το θέμα της καταπάτησης των προσωπικών  ελευθεριών). Αυτών των Δεξιών που σαν νοικοκύρηδες σοκάρονται με τον υπερδιπλασιασμό κερδών των ίδιων ακριβώς πολυεθνικών που ζητούν θυσίες λόγω οικονομικής κρίσης, με τα μπόνους εκατομμυρίων των διευθυντών τη στιγμή που προβαίνουν σε μαζικές απολύσεις.

Το αυτοκίνητο, το πένθος, το φρένο

Ο θάνατος τεσσάρων νέων ανθρώπων φαίνεται να  γίνεται έναυσμα ταξικής αντιπαράθεσης σε μια κοινωνία όπου κάθε σπίθα πλέον οδηγεί σε φωτιά. Ο καταλογισμός ευθυνών τείνει να υποκαταστήσει το πένθος και οι εκατέρωθεν βεβαιότητες τη σχολαστική έρευνα των γεγονότων. Μια μάρκα αυτοκινήτου αποκρυσταλλώνει όλες τις αντιθέσεις μιας χώρας πληγωμένης και κουρασμένης. Με το πάθος και με τον έμφυτο παραλογισμό της βεβαιότητας για τους μεν πως σίγουρα αυτό φταίει, για τους δε ότι δεν έχει καμιά σχέση.

Φρανσουά Ολάντ, Προκόπης Παυλόπουλος

Σε αντίθεση με τις αγγλοσαξονικές χώρες που η πολιτική τους ανέκαθεν προκαλούσε εμπαθείς αντιδράσεις σε μια ιστορικά διχασμένη Ελληνική κοινωνία, η Γαλλία ύπήρξε πάντοτε καταλύτης και σημείο αναφοράς δυνάμεων που στην Ελλάδα τις χώρισε ένας εμφύλιος πόλεμος. Υπήρξε η χώρα συνάντησης της Δεξιάς Ελλάδας (η γαλλική γλώσσα και κουλτούρα θεωρήθηκαν σύμβολα αστικής εκπαίδευσης) και της Αριστερής (υποδέχτηκε αριστερούς μεταξύ των οποίων οι Αξελός, Καστοριάδης, Παπαϊωάννου, Πατρίκιος, Ξενάκης).

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ιερώνυμος, Τραμπ, Ομπάμα και το χαμένο λαβράκι του Αλέξη Παπαχελά

Ζω πάνω από τριάντα χρόνια στο Παρίσι και αυτός που είναι έξω από την κουζίνα σίγουρα δεν την γνωρίζει όσο ο μάγειρας. Είναι όμως σε θέση να φωνάξει «βρωμάει σκόρδο» σε αντίθεση με τον μάγειρα που συνήθισε πλέον τις μυρωδιές. Μια τόσο σημαντική πληροφορία αφήνεται ανεκμετάλλευτη από όλους τους Έλληνες δημοσιογράφους. Γιατί; Ακόμα και ο Λόρδος Βόλντεμορτ ονομάζεται, έστω σαν «ο-Ξέρεις- Ποιος» ή «ο Ακατονόμαστος». Αποφεύγουν οι Έλληνες δημοσιογράφοι να θέσουν ερώτηση γι' αυτό που ο αρχιεπίσκοπος αποφεύγει να ονομάσει;

Κορίντα, λαϊκισμός, φασισμός

Δεν πήγα ποτέ σε ταυρομαχία. Δεν ανήκει στον κόσμο μου, και στ' αλήθεια, δεν με πολυενδιαφέρει. Με απασχολεί όμως αυτή η αντιταυρομαχική βία, η φασίζουσα επιθυμία μερικών που δεν αρκούνται να μη συμμετέχουν σε κάτι που δεν τους αρέσει αλλά θέλουν να το απαγορεύσουν γενικώς. Θα τους χρησίμευε να πληροφορηθούν περισσότερα για το «φυσιολατρικό» νομικό οπλοστάσιο, πολύ Peace and Love του Τρίτου Ράιχ, όπου ακόμη και ένα δέντρο μπορούσε να «υποβάλει καταγγελία» για κακομεταχείριση με εξασφαλισμένη τη συνηγορία στο δικαστήριο.

Εν τοις ουρανοίς με την Aegean, νηστεία και λαμπάδες, Αμβρόσιος και κατάρες

Η μακαρονάδα με σάλτσα ντομάτας, και μια ντόπια ελιά κομμένη στα τέσσερα, που φωτογραφίζω, εναρμονίζεται κυρίως με αυτό που η πλειονότητα των Ελλήνων ανελλιπώς καταναλώνει τούτα τα τελευταία χρόνια. Έξι χρόνια αυστηρής και αδιάκοπης νηστείας για 11 εκατομμύρια πιστούς, - Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς - ο επιβαίνων του διαγαλαξιακού υπεραεροσκάφους σου, ίνα τι πλέον ποιήσωμεν, ώστε να σε συγκινήσουμε, ένα τόσο δά να κάνεις, και μια μικρή υποψία κιμά να ουρανοπεμφθεί, δειλά να συνοδέψει τούτη τη μίζερη επιούσια μακαρονορουτίνα;

Επαρχιωτισμός, Jan Fabre, Σύριζα & Νέα Δημοκρατία

Το ερωτηματικό στην "υπόθεση Fabre" δεν είναι ο Jan Fabre, το πρόσωπο και έργο του οποίου έχει ο καθείς δικαίωμα να αμφισβητήσει. Αλλά η συμμαχία του επαρχιωτισμού με την οποία, δεξιά και αριστερά στην Ελλάδα, εξέφρασαν αυτή την αμφισβήτηση.

Οι μαγικές Diabelli του Alexandre Rabinovitch-Barakovsky

Πόσες ηχογραφήσεις δίνουν το αίσθημα της ιδιοκτησίας ενός έργου απο έναν ερμηνευτή; Τα Βαλς του Σούμπερτ «ανήκουν» στην Marcelle Meyer, τα Intermezzi του Μπράμς στον Katchen, οι Παραλλαγές Goldberg στον Γκλεν Γκουλντ, Der Rosencavalier στον Κάρλος Κλάϊμπερ, ο Τριστάνος στον Φουρτβένγκλερ και στην Φλάγκσταντ ex æquo. Ας προσθέσουμε εφεξής σε αυτή τη λίστα τις Παραλλαγές Diabelli του Μπετόβεν στην ερμηνεία του Alexandre Rabinovitch-Barakovsky. Καθώς και την 3η σονάτα του Μπραμς.