MENU

DIONYSIOS DERVIS-BOURNIAS

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αξιότιμε κύριε Πρέσβη, αγαπητέ Τζων Κίττμερ

Αυτή είναι η Ευρώπη σήμερα. Και η αμιγής της γλώσσα είναι η μετάφραση οπως πολύ σοφά μας εξήγησε ο Ουμπέρτο Έκο. Μέσα από τραγικά προβλήματα, μέσα απο τεκτονικές τριβές που κανένας δεν αμφισβητεί την βία τους, η Ευρώπη είναι η πιθανότητα μιας καινούργιας αναγέννησης, μιας καινούργιας εποχής του Περικλή, όπου οι προσωπικές και πολιτισμικές προτιμήσεις του κάθε πολίτη θα είναι και πάλι παραδεκτές.

Ουμπέρτο Έκο, Το ρόδο και το γέλιο

Ας ξαναδιαβάσουμε σήμερα Το Όνομα του Ρόδου για να θυμηθούμε ότι οι τρελάρες που θα έφταναν να σκοτώσουν για ένα βιβλίο με θέμα την κωμωδία, το γέλιο και την ευχαρίστηση (αυτή είναι η αστυνομική πλευρά της πλοκής του μυθιστορήματος) δεν ανήκουν αποκλειστικά σε μια και μόνη θρησκεία. Ας διαβάσουμε Τα όρια της ερμηνείας για να δούμε τι σημαίνει να είναι κανείς ένας πραγματικά εμβριθής λόγιος που θα μας πάρει από το χέρι να μας καθοδηγήσει με τον ενθουσιασμό ενός έφηβου παππού. Αλλά κυρίως για να καταλάβουμε τούτο το στοιχειώδες: οι (εξάλλου απολαυστικές κάποτε) ασυνταξίες διαφόρων ηρώων της ποπ κουλτούρας δεν είναι το αδιάψευστο σημάδι της παρακμής του σύγχρονου πολιτισμού.

Είναι το σκίτσο του Charlie Hebdo ρατσιστικό;

Γέλασα με το σκίτσο του Charlie Hebd που απεικονίζει τον μικρό Aylan Kurdi, ο οποίος βρέθηκε νεκρός σε μια παραλία στην Τουρκία, σαν ενήλικα επίδοξο βιαστή; Και βέβαια όχι, η πικρή ειρωνεία σπάνια είναι αστεία. Θεώρησα όμως εξαιρετικά ειρωνικό το να εκληφθεί σαν ρατσιστικό ένα σκίτσο που, για να καταγγείλει ακριβώς τον ρατσισμό, υιοθετεί με πίκρα και ειρωνεία ένα ρατσιστικό ντελίριο. 

Ο Έλλην Ταλιμπάν και η Παρισινή σφαγή

Οι έχοντες μια εμβρυακή, έστω, εικόνα της αμερικανικής τέχνης και διανόησης γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των αντιπροσώπων της ασκεί έντονη κριτική στην ίδια τους τη χώρα: πρώτα απ' όλα στην εξωτερική της πολιτική (ποιος αμερικανός διανοούμενος ή καλλιτέχνης υπερασπίστηκε τον George Bush, τον Dick Cheney;). Κριτική στις κραυγαλέες κοινωνικές αδικίες, άρρηκτα συνυφασμένες με τον θρίαμβο μιας μετα-καπιταλιστικής εικονικής οικονομίας σαν υποτιθέμενης ηθικής όσο και οριστικής λύσης μετά την αποκάλυψη της απάτης του κομμουνισμού.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ