MENU

ΔΡ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΙΩΓΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Περί της σοβούσας ελληνοτουρκικής κρίσης  και άλλων δεινών

Η συγκυρία δημιουργεί περιφερειακές συγκλίσεις, ως προς την αποτροπή του τουρκικού ηγεμονισμού, τις οποίες οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο.

Υπό την επήρεια του Καστελορίζου και την σκιά της Αγιά Σοφιάς

Η Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμόσει καμία από τις πρόνοιες του νέου δικαίου της θάλασσας, που συνδιαμόρφωσε, υπέγραψε και επικύρωσε.

Μήπως για την επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων ευθύνεται ο ελληνικός μαξιμαλισμός;

Θα πρέπει να εξηγηθεί σε τι συνίσταται ο ελληνικός μαξιμαλισμός, εν σχέσει προφανώς με τον τουρκικό μινιμαλισμό (sic!)

Η ερμηνεία της Επανάστασης ως διαμορφωτικός παράγων πολιτικής

Η (αυθ)υπέρβαση της ιστορίας, ως μέσο εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων που διαλαλούν ορισμένοι, δεν συνάδει με τον καλπάζοντα τουρκικό αναθεωρητισμό.

Ιογενής αυτογνωσία

Η εξάπλωση του κορωνοϊού, επαναθέτει στη δημόσια συζήτηση και αναδεικνύει ζητήματα που καλύπτουν όλο το φάσμα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Προσμετρώντας την ευρωπαϊκή  αλληλεγγύη

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα σε πολιτική πραγματικότητα και επίσημη  ρητορεία.

Ο επάρατος Λεβιάθαν

Το τέλος του κράτους;

Το χρονικό μίας προαναγγελθείσας κρίσης

Αλήθεια υπάρχουν πολλοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα εξέλθει αβρόχοις ποσίν, απ΄ όσα τεκταίνονται στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο;

Με διάθεση αυτοδοξαστική! Σχετικά με το άρθρο του Κώστα Σημίτη

Θα ήταν πιο χρήσιμο να συζητάμε για την ανάταξη της ελληνικής στρατηγικής, η οποία θόλωσε τις δυο τελευταίες δεκαετίες επειδή ακριβώς επικράτησαν τέτοιες αντιλήψεις.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Τί προσδιορίζουμε πλέον ως μη-εποικοδομητική, μη-φιλική και κυρίως εχθρική ενέργεια στο φάσμα των διμερών μας σχέσεων.