MENU

ΔΡ. ΝΙΚΗΤΑΣ ΧΙΩΤΙΝΗΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ

Αντιπαλότητα και ανταγωνισμός Ελλάδος-Τουρκίας ή Ευρώπης-Τουρκίας;

Δεν αναδεικνύουμε και έτσι ούτε επικαλούμεθα,πως δεν βρισκόμαστε ενώπιον αντιπαλότητος και ανταγωνισμού Ελλάδος-Τουρκίας, αλλά Ευρώπης-Τουρκίας.

«Παραμύθια ανεβάζω»: Το κάλεσμα του Σταύρου Σταμπόγλη

Βιβλιοκριτική.

Ελλάς ανοχύρωτη χώρα: πρόβλημα βαθύτατα πολιτικό

Ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε πράγματι να ενταχθούμε, ως κράτος, στις Δυτικές Δημοκρατίες

Το μέλλον της Ευρώπης και η νέα «Γιάλτα»

Όμως τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά, όσο ήταν με τη συμφωνία των Τριών του 1945, στη Γιάλτα

Η Παιδεία, η Εκπαίδευση και ο «Νόμος Γαβρόγλου»

Αρχικώς, η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, καταργεί σταδιακώς τα υβρίδια ΤΕΙ, με αρχή τη δημιουργία Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με τη συνένωση ΤΕΙ Αθήνας και ΤΕΙ Πειραιά. Δεν είναι δυνατόν να εγκλωβίζουμε νέους και νέες σε τετραετείς σπουδές που δεν τους δίνουν τις ακαδημαϊκές δυνατότητες που δίνουν τα τετραετή Πανεπιστήμια, όπως ονομάζονται σε όλον τον κόσμο οι τετραετείς μεταλυκειακές σπουδές. Μέχρι τώρα τα υπουργεία Παιδείας που συντηρούσαν τα ΤΕΙ σε υβριδική μορφή, εγκληματούσαν σε βάρος των νέων και της χώρας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η μετάλλαξη της «τέχνης», ο συνακόλουθος αποπροσανατολισμός μας από την Ιστορία του ανθρώπου και τα ουσιώδη ζητήματα της ζωής

Όπως είχε γράψει σε μια επιφυλλίδα του ο Γιανναράς, αν ρωτήσεις τους βουλευτές μας, συμπεριλαμβανομένων των υπουργών πολιτισμού, γιατί τους αρέσει η Ακρόπολη, θα σου απαντήσουν με όρους που αδυνατούν να ερμηνεύσουν. Βεβαίως δεν λείπουν οι εξαιρέσεις, αλλά «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», πόσο μάλλον όταν η περιρρέουσα άγνοια επικρατεί κατά κράτος. Τούτο κάνει μεγαλύτερο κακό κι από τα χειρότερα οικονομικά και λοιπά πολιτικά νομοθετήματα: μας αποπροσανατολίζει από την ίδια την Ιστορία του ανθρώπου, δηλαδή από τους τρόπους που έγραψε Ιστορία και από τα ουσιώδη ζητήματα της ζωής, ενισχύοντας το οντολογικό κενό της εποχής μας.

Επίκαιρες γεωπολιτικές σκέψεις

Οποιαδήποτε αδράνειά μας, δεν κάνει άλλο παρά να ενισχύει τον Ερντογάν στη χώρα του και να θέτει ζητήματα που δεν υφίστανται. H αδράνειά μας είναι που κινδυνεύει να μετατρέψει τη λεκτική επιθετικότητα της Τουρκίας σε «θερμό επεισόδιο», αλλά και να θέσει εν αμφιβόλω το status quo της περιοχής. Αυτό θέλουμε; Προφανώς όχι. Η οποιαδήποτε όμως επίδειξη υποχωρητικότητας σε επίδειξη ισχύος από πλευράς Τουρκίας, είτε λεκτικής είτε δράσης επί πεδίου, αυτό θα έχει ως συνέπεια. Η οποιαδήποτε δήθεν «ψύχραιμη αντιμετώπιση» ακραίων συμπεριφορών, θα φανεί προφανώς σαν υποχωρητικότητα, ιδιαίτερα σε αυτούς που φέρονται με τον τρόπο που φέρονται.

Η δημαγωγία του «ευρωπαϊκού τόξου» και το έλλειμμα πολιτικής

Εν ολίγοις, το «ευρωπαϊκό τόξο» της Βουλής δεν είναι παρά αυτό που ταυτίζει τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό με την πάση θυσία παραμονή μας στο ευρώ. Όμως η ευρωπαϊκότητα της χώρας μας και η σχέση μας με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, σχέση ουσιαστικής πολιτικής και γεωπολιτικής αλληλεξάρτησης, είναι από την ιστορία περιγεγραμμένη και δεδομένη. Το ευρώ, ως κοινό νόμισμα, με δεδομένη την αυτόνομη οικονομική πολιτική του κάθε κράτους, λειτουργεί διαλυτικά ως προς τις προθέσεις ευρωπαϊκής ενοποίησης. Κοινό νόμισμα μόνο ομοσπονδίες μπορούν να έχουν.

Η σημαντική μιας προαναγγελθείσας «μη υποβοηθούμενης ευθανασίας»

Σε μια αρχική ανάγνωση, η επιθυμία του Αλέξανδρου να αποφασίσει ο ίδιος πότε θα πεθάνει, θεωρούμε ότι αποτελεί την επιτομή της νεωτερικής πρότασης. Αποϊεροποίηση του Κόσμου, του ανθρώπου και της ζωής, απόλυτη στροφή στο ορατό και απτό του κόσμου τούτου, μετά στο Τίποτα. Στη συνέχεια, ωστόσο, διαπιστώνουμε αντιφάσεις σε αυτή τη νεωτερική πρόταξη, με άλλα λόγια επικλήσεις άλλων υπαρξιακών νοημάτων. Εξέφρασε την επιθυμία η «μη υποβοηθούμενη ευθανασία του» να δώσει ευκαιρία αλλαγής του νόμου περί ευθανασίας, έγραψε γι' αυτό βιβλίο και επιθυμούσε την τοποθέτηση «φρέσκων λουλουδιών στον τάφο» του, δείγμα πως τον θυμούνται.