MENU

ΔΡ. ΣΤΕΛΛΑ ΚΥΒΕΛΟΥ - ΧΙΩΤΙΝΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η κατοίκηση στο «διπλό κόσμο» ή η πολεοδομία της επαυξημένης πραγματικότητας

Ας φανταστούμε μια άλλη αρχιτεκτονική, με νέους τύπους δημόσιων χώρων που θα αναμειγνύουν συλλογικές δραστηριότητες, εργασίας και ελεύθερου χρόνου και θα φιλοξενούν γόνιμες ανταλλαγές και διασταυρώσεις φυσικού και ψηφιακού... Χώροι και κτήρια που θα προορίζονται για πειραματισμό ακόμη και ως προς νέους τρόπους ζωής, στη ροή μετασχηματισμού της ταυτότητας του τοπίου για την προσαρμογή σε μια νέα εποχή. Και ασφαλώς, «εκ των ων ουκ άνευ» εμπλοκή των δημόσιων συλλογικοτήτων και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να εφεύρουν νέους, δημιουργικούς και ενεργούς τρόπους οικειοποίησης του δυναμικού του νέου αυτού κόσμου.

Νοτιοανατολική Μεσόγειος: Πώς ήταν και πώς εξελίσσεται…

Άλλωστε, η ενότητα της Ευρώπης διακυβεύεται σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό που λείπει και πρέπει να αναζητηθεί είναι η κοινή πολιτιστική ταυτότητα πάνω στην οποία θα οικοδομηθεί η πολιτική ολοκλήρωση. Και τα στοιχεία της ταυτότητας αυτής, εξακολουθούν να υπάρχουν, εν πολλοίς, στο Μεσογειακό χώρο. Στο χώρο που γέννησε την Ελευθερία, τον Ανθρωπισμό, το Μέτρο. Η Μεσόγειος υπήρξε και παραμένει μήτρα, χωνευτήρι και γέφυρα πολιτισμών, αυτό δηλαδή που η Ενωμένη Ευρώπη πασχίζει να γίνει σήμερα. Και υπό αυτή την οπτική, στη Μεσόγειο ίσως βρίσκεται σήμερα το «κλειδί» της Ευρωπαϊκής συνοχής.

Αναθεωρώντας τον αστικό σχεδιασμό στις συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού

H φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός αποτελούν κοινωνικά φαινόμενα που επηρεάζουν τις αστικές περιοχές σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο τις πόλεις και τις περιφέρειες των χωρών που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Υπάρχουν ομάδες πληθυσμού σε αστικές περιοχές χωρών που ευημερούν, οι οποίες αντιμετωπίζουν φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, παρόμοια με εκείνα των λιγότερο εύπορων χωρών. Η φτώχεια μπορεί επίσης να είναι ορατή σε αστικές περιοχές που δεν επηρεάζονται κατ'ανάγκην από την κρίση.

Οι πόλεις περισσότερο ενεργές από τα κράτη στη διαχείριση του προσφυγικού

Είναι χαρακτηριστικό οτι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το κλίμα που ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στο Παρίσι, η δήμαρχος της Βαρκελώνης Ada Colau, παρουσίασε μια πρόταση που καλεί τις πόλεις σε όλο τον κόσμο «να αναπτύξουν πολιτικές που θα προετοιμάσουν τις περιφέρειές μας». Η παρέμβασή της τόνισε την αστική και περιβαλλοντική διάσταση της προσφυγικής κρίσης. Κάλεσε επίσης τους διεθνείς οργανισμούς να εξασφαλίσουν μια ειδική εστίαση στην αστική κρίση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της COP21 και ζήτησε τη δημιουργία ομάδας εργασίας του UCLG (Διεθνούς Δικτύου Πόλεων, Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών) με αποκλειστικό αντικείμενο την προσφυγική κρίση.

Γιατί ο FRONTEX δεν αποτελεί πανάκεια…

Η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ), συνηθίζουν να παραπονούνται για το γεγονός ότι οι εθνικές κυβερνήσεις «εξευρωπαΐζουν την αποτυχία, και εθνικοποιούν την επιτυχία». Ωστόσο, στον τομέα της διαχείρισης των συνόρων της ΕΕ έχουν υποπέσει σε ακριβώς το ίδιο είδος μετατόπισης της επίρριψης ευθυνών. Οι δύο υπερεθνικοί οργανισμοί δεν έχουν επαρκή νομιμοποίηση να προβούν σε μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Έχουν λοιπόν μετατοπίσει το φταίξιμο για την αποτυχία τους στον Frontex.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ