MENU
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ
ΔΙΕΘΝΕΣ
Ο άλλος Ρουβίκωνας…
Η θαυμαστή δράση και συνεισφορά της ομάδας πρότυπο
Πόσο σοσιαλδημοκρατική είναι η πολιτική μας σήμερα
Πόσο σοσιαλδημοκρατική είναι η πολιτική μας σήμερα
Πολιτικό «βραχυκύκλωμα» σε Σουηδία και ΕΕ
Swedish parliamentarian elections 2018: “ This is Sparta“
«… δε δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς…» που τους ποιητές σου έξω ξεπουλάς
Το αρχείο του Νίκου Γκάτσου βρήκε στέγη στην Βοστώνη
Εποχικοί Μύκητες
Εποχικοί Μύκητες
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Ας επιτραπεί στα πολιτικά μας κόμματα να παρκάρουν ελεύθερα χωρίς χρονοχρέωση στην Ομόνοια
Ας επιτραπεί στα πολιτικά μας κόμματα να παρκάρουν ελεύθερα χωρίς χρονοχρέωση στην Ομόνοια
«Τα πάντα ρει», εκτός Αθηνών… Ας Ξεμπαζώσουμε τον Ιλισσό
Ακολουθεί ένα αρθρίδιο καθαρού γνήσιου ανεδαφικού σουρεαλισμού που θα μπορούσε να υπερεαλιστικοποιηθεί αφού επαν-υγροποιηθεί ο ποταμός Ιλισσός δημιουργώντας ξανά την φυσική πανάρχαιη ροή του στην οδό Μιχαλακοπούλου στα Ιλίσσια που διακόψαμε βίαια. Οι δύο όχθες του μπορεί να πεζοδρομηθούν δημιουργώντας ξανά το φυσικό του περιβάλλον που θα λειτουργεί σαν ένα αναπνευσο-φυσητό bypass στον παλιό σακατεμένο πνεύμονα της Αθήνας, που αδυνατεί να οξυγονώσει το τσιμεντοπακτωμένο Κέντρο. Εκεί δηλαδή που λαμβάνονται όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον όχι της Αθήνας αλλά της πατρίδας μας.
Παγιδευμένοι από την ύλη στη χώρα του «Κυρία Κυρία…εγώ!»
Η γλώσσα της νεολαίας μας δείχνει τροχιοδεικτικά ποια πορεία έχουμε πάρει στην έρημο συνεχώς αποκακρυνόμενοι και αφυδατωμένοι από το ζωογόνο υδάτινο στοιχείο. Το «βασικά» και το «εντάξει» στην αρχή της κάθε πρόταση μας μαρτυρά την προχειρότητα και την ξεπέτα της ανύπαρκτης ποιότητας της αβαθούς εργασίας μας. Το «τέλεια» νερώθηκε όπως και το φιλότιμο που διαφημίζουμε την παγκόσμια μοναδικότητα του. Το «δεν υπάρχει» προδίδει τον εντυπωσιασμό που υποβάλλουμε τον συνομιλητή μας για να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι το νικέλιο, που υπάρχει σε αφθονία, το σερβίρουμε σαν πλατίνα και τα χαλίκια ξάφνου ρουμπινοσμαραγδιάσανε.
Ουκ έστι ήδη Αχάρνα αλλά Μαινίδιον
Στη δεκαετία του '70 όταν τα πατητήρια και οι στάβλοι εξαφανίζονταν και τα γνωστά εργαλεία-αντικείμενα της αμπελουργίας έφευγαν απο τα χωράφια και ανέβαιναν στους τοίχους σαν διακοσμητικά Artifacts η παραγωγή του κρασιου μας μειώνονταν. Έτσι προτιμούσαμε να πίνουμε μέσα στο χειμώνα το beaujolais από Γαλλία αλλά όχι το γιοματάρι από τα Σπάτα. Έτσι το Αρβανίτικο βαπτισμένο και γνωστό Λιόπεσι έγινε Παιανία, το Τουρκολίμανο Μικρολίμανο, τα Κιούρκα άλλαξαν σε Αφίδνες, η Μάντρα τιλτοφορείται σε Ειδυλλία, η Ξυλοκερατέα σε Ταμπούρια και η Κερατέα ενδεχομένως κάποια στιγμή στο μέλλον να μετονομασθεί σε «Θορικό» (η τελευταία πάντως ονομασία καλά κρατά και αντέχει...).
Το χαμένο φρούτο της αυτογνωσίας
«Ζούμε σε συνθήκες μιας διαρκούς πολιτικής ήττας. Είμαστε αναγκασμένοι διαρκώς να κάνουμε συμβιβασμούς. Αλλά ταυτόχρονα να μπορούμε να διακρίνουμε και ποιες είναι οι μικρές έστω δυνατότητες για να σώζουμε ή να κερδίζουμε πράγματα από τη συμφωνία με τους θεσμούς», τόνισε ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά. Απευθυνόμενος στο ακροατήριο, σημείωσε ότι αν δουν την κυβέρνηση να συμβιβάζεται με τα μέτρα λιτότητας «θα είναι το πρώτο βήμα της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς».
Περισσότερα
