MENU

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η εκλογική ρουλέτα του κυρίου Τσίπρα

Η εκλογική ρουλέτα του κ. Τσίπρα

Βλήματα γεμάτα Αναπάντητα Ερωτήματα

Η Βουλή δεν συζητάει μόνο για προβλήματα, συζητάει και για βλήματα. Και εν προκειμένω χθες συζήτησε για την υπόθεση των βλημάτων που θα πουλούσε η χώρα μας στη Σαουδική Αραβία. Μια υπόθεση που φαινόταν ως business as usual,αλλά «σκάλωσε» όταν έγινε ένα περίεργο επεισόδιο στο Πεντάγωνο...Η όλη υπόθεση περιέχει πολλά θολά σημεία που βάζουν σε υποψία τους ψιλιασμένους πολίτες.

Περί «γαλέρας»

Να θυμίσω στην κ. Γεροβασίλη και στον κ. Σκουρλέτη που μίλησαν χθες στη Βουλή ότι η κυβέρνηση (στην οποία συμμετέχουν) είναι που πρέπει να ελέγχει αν τηρούνται οι κανόνες. Αν μιλάνε για συνθήκες «γαλέρας» αυτοί είναι υπεύθυνοι που δεν ασκούν τα καθήκοντά τους για να ελέγχουν αν τηρούνται οι κανόνες της αγοράς εργασίας ή όχι. Γι αυτό εξ' άλλου τους ψήφισε ο κόσμος και έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο μπορούν να κινηθούν, αντί να πετάνε εύκολα, αφοριστικά τσιτάτα.

Μιας πεντάρας μεταπτυχιακά ή πώς ο ακαδημαϊκός λαϊκισμός υπονομεύει τις μεταπτυχιακές σπουδές

Το νομοσχέδιο σε σχέση με τα μεταπτυχιακά έχει κι άλλες προβληματικές διατάξεις. Για παράδειγμα, θα οδηγήσει στο να δημιουργηθούν από διάφορα τμήματα «ψευδομεταπτυχιακά» μόνο και μόνο για να συμπληρώνουν τις ισοδύναμες ώρες αμισθί διδασκαλίας οι διδάσκοντες που αμείβονται σε κάποια μεταπτυχιακά προγράμματα (απαίτηση του νομοσχεδίου). Επίσης μπαίνει πλαφόν 20% στην επιπλέον αμοιβή από μεταπτυχιακά για τους καθηγητές, όταν υπάρχει (και καλώς) ήδη το πλαφόν του 100% από ερευνητικά προγράμματα και διδασκαλία σε μεταπτυχιακά στερώντας τους την ελευθερία να κατανείμουν όπως θέλουν τον φόρτο τους. Με λίγα λόγια, αν εκλείψει το κίνητρο στους διδάσκοντες γιατί να κάνουν παραπάνω διδασκαλία από την ελάχιστα απαιτούμενη; Γιατί να μην φύγουν τελικά στο εξωτερικό;

Το αδιέξοδο ενός ψηφοφόρου

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατρακυλήσει εξαιτίας της ασυνέπειας λόγων και πράξεων. Πολλοί τον ψήφισαν πιστεύοντας στις υποσχέσεις του, ότι υπάρχει ένας δρόμος εξόδου από την κρίση που περνώντας μέσα από την μαγκιά και τον τσαμπουκά θα βγει στο ξέφωτο. «Ας τους δοκιμάσουμε λοιπόν...» είπε η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του «...κάτι διαφορετικό θα κάνουν». Κι όντως έκαναν κάτι διαφορετικό το οποίο όμως αποδείχτηκε ότι μας γύρισε πίσω. Όπως στο επιτραπέζιο «Φιδάκι» που παίζαμε μικροί. Ρίξαμε ζαριά και πέσαμε σε τετραγωνάκι με κεφάλι φιδιού που σε γυρίζει κάποια βήματα πίσω. Αυτό πάθαμε.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Συμβούλια Ιδρύματος: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

Η παρουσία διακεκριμένων ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού δημιούργησε προσδοκίες για εισαγωγή πολύτιμης τεχνογνωσίας και για εξωστρέφεια, αλλά δυστυχώς η αντιμετώπιση που είχαν τους έκαναν γρήγορα να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που ήρθαν. Έτσι επιστήμονες όπως ο Μπερτσιμάς, ο Σηφάκης και πολλοί άλλοι συμπατριώτες μας που διαπρέπουν στο εξωτερικό, έφυγαν απογοητευμένοι με την κατάσταση που βρήκαν στην πατρίδα τους με ένα ερώτημα: Γιατί κάποιοι θέλουν να μην αλλάξει τίποτε στο ελληνικό πανεπιστήμιο και να παραμένει όμηρος δυναμικών μειοψηφιών και ιδεοληψιών;

Ένα σοβαρό ολίσθημα…

Οι εύλογες απορίες που δημιουργούνται είναι οι εξής: Τι προκάλεσε την αγανάκτηση της κ. Θάνου 7 ολόκληρους μήνες μετά το συμβάν ώστε να καταθέσει μήνυση; Ο μόνος λόγος κατά τη γνώμη μου είναι για να περάσει κάποιο μήνυμα ότι «κρατήστε την κριτική για τον εαυτό σας και μην την εξωτερικεύετε». Και αυτό απέναντι σε ποιον; Τον Σταύρο Τσακυράκη, έναν δάσκαλο κι επιστήμονα με σημαντικούς αγώνες υπέρ της ελευθερίας έκφρασης (ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς) που δεν λέει κάτι τυχαία. Λάθος στόχος...

Τι σημαίνει για τη φοιτητική νεολαία η Ελλάδα εκτός Ε.Ε.

Όσο απογοητευμένοι κι αν είμαστε από την έως τώρα ανικανότητα του πολιτικού μας συστήματος και της συμπεριφοράς της Ευρώπης απέναντι σε αυτό, πρέπει να σκεφθούμε με γνώμονα το μέλλον κι όχι το παρελθόν. Στην αρχή νομίζαμε ότι το «ΟΧΙ» θα οδηγούσε σε αχαρτογράφητα νερά. Τώρα τα νερά έχουν χαρτογραφηθεί.

Η παιδεία του «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε…»

Τελικά ο διάλογος που επικαλέστηκε ο Πρωθυπουργός για την Παιδεία φαίνεται θα αφορά μόνο το σχήμα της τυρόπιτας στα σχολικά κυλικεία για να θυμηθούμε ένα γνωστό σύνθημα από τις σχολικές καταλήψεις. Όλα τα άλλα μπορεί να αποφασίζονται στους υπουργικούς διαδρόμους παρέα με τους συνδικαλιστές και τους συντρόφους από τις παρέες στο Πολυτεχνείο.

Από την εποχή των συγκρούσεων στην εποχή των συνθέσεων

Μετά από 5 χρόνια κρίσης το πολιτικό σύστημα δεν έχει βάλει μυαλό. Πιστεύει ο καθένας ότι μπορεί να «πάρει το παιχνίδι» μόνος του. Όμως ούτε το 30% αριστερά ούτε το 30% δεξιά αρκούν για να βγούμε από την κρίση. Χρειάζονται ευρύτερες συμμαχίες προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και η Ελλάδα να αρχίσει επιτέλους να συγκλίνει με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.