MENU

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΤΤΑΣ

LIFE

Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης στην Κεφαλονιά: Το σπήλαιο των Νυμφών

Η είσοδος των επισκεπτών γίνεται από μια τεχνητή είσοδο με σκαλοπάτια μέσα από μια στοά μήκους 60 μέτρων που επιτρέπει την επίσκεψη στο ξεσκέπαστο και φωτεινό τμήμα του σπηλαίου. Εκεί περιμένουν τους επισκέπτες οι ευγενικοί και πάντα χαμογελαστοί βαρκάρηδες και θα τους μιλήσουν για την ιστορία του σπηλαίου και θα αρχίσει η ξενάγηση με τις γαλάζιες βάρκες, καθώς κωπηλατώντας θα κάνουν τον μικρό περίπλου της λίμνης.

Eισαγωγή στην Κεφαλονιά: O τόπος, η ιστορία και η τοπική γαστρονομία

Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά και μετά από μεγάλη μάχη με τους 12.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Άκι (Divisione Acqui) που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκτέλεσαν τους περισσότερους απ' αυτούς. Στην Κεφαλονιά αναπτύχθηκε ισχυρό κίνημα Αντίστασης από το ΕΑΜ, ενώ κατά την περίοδο του Εμφυλίου δόθηκαν πολλές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των ανταρτών, που δρούσαν στο νησί μέχρι τα τέλη του 1949.

Μοσχομυριστή μυκονιάτικη λούζα

Mέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, τις λούζες τις έφτιαχναν οι ντόπιοι Μυκονιάτες και από κάθε χοίρο έβγαζαν δύο λούζες (κόντρα φιλέτα) και δυο μπούμπουλα (ψαρονέφρια). Απ' αυτές κρατούσαν τις μισές (τη μία πάντα για πεσκέσι σε κάποια υποχρέωση, συνήθως στον βουλευτή τους) και τις υπόλοιπες τις διάθεταν στο εμπόριο. Οι λούζες ήταν λίγες, και δύσκολα ξένος -μη Μυκονιάτης- θα μπορούσε να τις απολαύσει, γιατί οι χοίροι στο νησί μετά βίας έφταναν τους πεντακόσιους.

Αυθεντική συνταγή για κρεατόπιτα Κεφαλονιάς

Βγάζουμε τη σφολιάτα τελευταία στιγμή από το ψυγείο. Λαδώνουμε ελαφρά ένα ταψί στις διαστάσεις της σφολιάτας. Φροντίζουμε όταν απλώσουμε τη σφολιάτα να προεξέχει στα πλαϊνά, ώστε να κρατηθεί μέσα η γέμιση. Απλώνουμε σε λεπτή στρώση την κρύα γέμιση. Πασπαλίζουμε με το κεφαλοτύρι. Καλύπτουμε με τη δεύτερη σφολιάτα. Τσιμπάμε με τα δάχτυλα τις άκρες ώστε να σφραγίσουμε την πίτα. Με κοφτερό μαχαίρι, χαράζουμε τη σφολιάτα ώστε να εξατμίζονται τα υγρά της πίτας στο ψήσιμο.

Ντοματάκι: Η «κόκκινη βασίλισσα» της Σαντορίνης

Η καλλιέργεια της άνυδρης ντομάτας και η παραγωγή ντοματοπελτέ αποτελούσαν μαζί με την αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποιία τις βάσεις της σαντορινιάς οικονομίας όλο το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Δείγματα εργοστασίων αυτής της περίοδου υπάρχουν ακόμα στη Βλυχάδα, στον Βόθωνα και στον Μονόλιθο.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ντοματοκεφτέδες: Οι πρεσβευτές της Σαντορινιάς παραδοσιακής κουζίνας

Στα Κυκλαδονήσια, οι κεφτέδες των φτωχών - που δεν μπορούσαν να έχουν κρέας στο τραπέζι τους παρά μόνο τις γιορτές - γίνονταν από τα χόρτα, τα όσπρια και τα λαχανικά που υπήρχαν στον τόπο τους. Έτσι, στις Κυκλάδες συναντάμε χορτοκεφτέδες, μαραθοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, ρεβιθοκεφτέδες, τοματοκεφτέδες αλλά και χταποδοκεφτέδες, ψαροκεφτέδες κλπ.

Οι «Κουδουνάτοι» της Αποκριάς στη Σκύρο

Οι «κουδουνάτοι» αποτελούνται από μιά τριάδα μεταμφιεσμένων που αποτελείται από τον «γέρο», την «κορέλα» και τον «φράγκο». Ο «γέρος» είναι ο πρωταγωνιστής αυτής της τριάδας και παριστάνει ένα γέρο-τσοπάνη ζωσμένο με κουδούνια. Από τη μέση και κάτω φοράει άσπρο μάλλινο κοντοβράκι των τσοπάνηδων, άσπρες υφαντές κάλτσες χωρίς πέλμα («τροχαδόκαλτσες») και πέτσινα σανδάλια («τροχάδια»).

Κυκλαδίτικη Γαστρονομία: Μια βουτιά στον κόσμο των Κυκλάδων

Τροφές που έρχονται από την αρχαιότητα, όπως το λάδι, το κρασί, το στάρι, η φάβα, ο κρόκος, κι άλλες όπως το ντοματάκι Σαντορίνης που κατέφθασε από την Αίγυπτο, τα λουκούμια και τα μαντολάτα της Σύρου από την Σμύρνη πριν δυό αιώνες, γινήκαν η βάση για να φτιαχθούν συνταγές άλλες κοινές στα νησιά κι άλλες ιδιαίτερες.