MENU

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

CULTURE

Αναζήτησε το “Φως Μέσα στη Θύελλα” για να ζήσεις μια συναρπαστική περιπέτεια

Το «φως μέσα στη θύελλα» είναι ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα με φόντο το Αιγαίο, που καταφέρνει αργά και σταθερά να μπλέξει στα δίχτυα της ιστορίας του τον αναγνώστη και να τον κρατήσει αιχμάλωτο με τις συνεχείς ανατροπές και την ένταση των γεγονότων. Μέχρι το συνταρακτικό φινάλε.

«Οι νύφες του Ιονίου» ζωντανεύουν έναν τοπικό θρύλο και μαγνητίζουν

Είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρον να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα ξένου συγγραφέα που διαδραματίζεται στη χώρα σου. Η διαφορετική οπτική με την οποία προσεγγίζει τα γεγονότα που στιγμάτισαν μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής, τη νοοτροπία των ανθρώπων, χωρίς να παρασύρεται από συναισθηματισμούς και πατριωτικές εξάρσεις, είναι συναρπαστική.

Αν διαβάσεις τα «τετράδια ονείρων», αρνείσαι να ξυπνήσεις

«Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου», σύμφωνα με τον Ζίγκμουντ Φρόυντ. Τα «τετράδια ονείρων» της συγγραφέως Ζυράνας Ζατέλλη είναι η βασιλική οδός που οδηγεί σ' ένα μελαγχολικό, συγκινητικό, απρόσμενα λυτρωτικό ταξίδι, στην ανεξερεύνητη χώρα των δικών της ονείρων. Η συγγραφέας μεταφέρει αυτούσιες τις αλλόκοτες σκηνές που ταλανίζουν την ενύπνια ζωή της, χωρίς φίλτρα, χωρίς αναστολές.

Αν αντέχεις την αλήθεια, τόλμα να πέσεις «στην παγίδα του νερού»

Το κουβάρι μιας παράξενης αυτοκτονίας -ή μήπως δολοφονίας; - ξεκινά να ξετυλίγεται στο Μπέκφορντ. Οι αστυνομικές αρχές της περιοχής εικάζουν πως η Νελ Άμποτ πήδηξε και η αδερφή του θύματος, Τζουλς, επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο της για να ρίξει φως στο μυστήριο. Ξαφνικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με την έφηβη ανιψιά της, τους φόβους του παρελθόντος, τις στοιχειωμένες ιστορίες της Κολυμπήθρας των Πνιγμών, τις ανασφάλειές της, μα κυρίως τις ενοχές της. Γιατί λίγες μέρες πριν τον θάνατό της, η Νελ της είχε τηλεφωνήσει εκλιπαρώντας για βοήθεια μα εκείνη την αγνόησε για ακόμα μια φορά.

«Υπόθεση Λέβενγουορθ»: Το βιβλίο της «μητέρας του αμερικανικού αστυνομικού μυθιστορήματος» που πρέπει να διαβάσετε

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1878, και καθώς είμαι εθισμένη στα σύγχρονα και καταιγιστικά αστυνομικά μυθιστορήματα, φοβήθηκα πως σύντομα θα μου φαινόταν κουραστικό και αναμενόμενο ως προς την έκβαση των γεγονότων του. Διαψεύστηκα κατηγορηματικά. Η Anna Katharine Green έχει δημιουργήσει μια εντυπωσιακά σφικτή πλοκή, η οποία δεν αφήνει κανένα παραθυράκι στον αναγνώστη να φανταστεί τη συνέχεια των εξελίξεων.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

«Θυσία»: Κριτική του βιβλίου της Άννας Γαλανού

Η «Θυσία» είναι ένα βιβλίο που αγγίζει τις καρδιές. Η γραφή της Γαλανού είναι άμεση και κατορθώνει να δώσει πνοή στις λέξεις, ζωντανεύοντας εικόνες από αλλοτινούς καιρούς. Εικόνες ξέχειλες από ευγενείς, δούλους, πασάδες, δούκες, σωματέμπορους, πειρατές, αλογάρηδες. Εικόνες που αναπαριστούν με μοναδικές λεπτομέρειες την τοιχογραφία μιας εικοσαετούς περιόδου, όπου τα πάθη, οι ίντριγκες, οι δολοπλοκίες και οι έρωτες μεσουρανούσαν και στηλίτευαν τις ζωές των ανθρώπων.

«Ένας χωρισμός»: Κριτική του βιβλίου της Katie Kitamura

Ένας χωρισμός. Ένα αιφνιδιαστικό ταξίδι στη Μάνη. Μια απροσδόκητη εξέλιξη. Μια στακάτη αφήγηση γεμάτη συναίσθημα. Ένας μονόλογος που σκιαγραφεί τις διακυμάνσεις ενός γάμου, χωρίς να λειαίνει τις γωνίες. Το μυθιστόρημα της Katie Kitamura, με φόντο την μαγευτική Μάνη, είναι μια ιστορία μυστηρίου, αναζήτησης, ενδοσκόπησης μα κυρίως το ψυχογράφημα μιας γυναίκας που βρίσκεται αντιμέτωπη με ανείπωτες αλήθειες και μη αναστρέψιμες καταστάσεις.

Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο: «Δε γίνεται να γράψεις ιστορίες χωρίς συμβολισμούς. Έτσι επικοινωνούμε»

Πιστεύω ότι, με κάποιο τρόπο, η τελική ερώτηση που θέτουν όλα τα βιβλία λογοτεχνίας είναι: «ποιος είμαι εγώ;». Αυτή είναι μια από τις ερωτήσεις που θα ρωτάμε πάντα. Ίσως δεν έχει απάντηση, αλλά οι ερωτήσεις που δεν μπορούν να απαντηθούν είναι σίγουρα οι πιο σημαντικές.

«Γλυκό τραγούδι»: Κριτική του βιβλίου της Λέιλα Σλιμάνι

Με έντονα στοιχεία θρίλερ και χωρίς περιστροφές, η Λέιλα Σλιμάνι ξεκινάει την αφήγησή της περιγράφοντας την αποκάλυψη του εγκλήματος των δυο μικρών παιδιών από την «χαρισματική» Λουίζ. Η οργή γίνεται αυτομάτως συνοδοιπόρος σου στην εξιστόρηση των γεγονότων, που οδήγησαν στην αποτρόπαια πράξη και στο σημείο μηδέν για τους δύο αυτούς γονείς. Τι έκαναν λάθος; Πώς χάθηκε ο έλεγχος; Ήταν τελικά οι επιλογές τους λανθασμένες και οι αποφάσεις τους βεβιασμένες ή μήπως η ανάγκη τους για επιτυχία κάλυψε με ένα πέπλο συγκατάβασης αρρωστημένες αντιδράσεις και ψυχεδελικές πράξεις;

«Το τελευταίο πάρτι της Λάουρα»: Κριτική του βιβλίου των J. K. Johansson

«Το τελευταίο πάρτι της Λάουρα» αποτελεί ένα τολμηρό εγχείρημα, το οποίο κατορθώνει σε μεγάλο βαθμό να βρει τις σωστές αναλογίες αινιγματικής πλοκής, δράσης και γρήγορου ρυθμού. Η τριτοπρόσωπη γραφή προσδίδει μια τηλεοπτική αύρα και η πένα τους μοιάζει σαν να αποτυπώνει καρέ καρέ τις σκηνές μιας κάμερας που καταγράφει τις καταστάσεις που βιώνουν οι πρωταγωνιστές. Αυτή η προσέγγιση έχει κατορθώσει να προσδώσει αμείωτη ένταση στο κείμενο και μια συνεχή αδιόρατη αίσθηση κινδύνου σε κάθε κίνηση, σε κάθε νεύμα, σε κάθε θόρυβο που διαταράσσει την ηρεμία του σκηνικού.