MENU

ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Μέρισμα και αρθρογραφία. Παρασκήνιο και αριθμοί

Σε προηγούμενο άρθρο μας (Είναι το κοινωνικό μέρισμα αυτό που περιμένει ο μέσος Έλληνας;) χαρακτηρίσαμε ασφαλώς καλοδεχούμενο το χρηματικό βοήθημα που θα δοθεί στα άτομα που το δικαιούνται. Θα είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης μια μορφή «δώρου Χριστουγέννων» μια και αυτό σε πολλές εργασιακές σχέσεις έχει εδώ και χρόνια καταργηθεί...Αυτή η κίνηση είναι (μια πραγματικότητα που σαν γεγονός δεν μπορεί να τύχει διαφορετικών ερμηνειών. Δύσκολα κάποιος θα θεωρούσε αρνητικό συμβάν να δει στον τραπεζικό λογαριασμό του ένα (έστω και μικρό) ποσό χρημάτων. Αυτά καταλαβαίνουμε από την πρώτη ανάγνωση...Αυτό είναι το «προσκήνιο» των λέξεων...

Είναι το κοινωνικό μέρισμα αυτό που «περιμένει» ο μέσος Έλληνας;

Αναμφίβολα τα κατά μέσο όρο 700 ευρώ που θα δοθούν σε μια οικογένεια με 2 παιδιά είναι ένα καλοδεχούμενο οικονομικό βοήθημα για την αντιμετώπιση των αυξημένων εξόδων της περιόδου των Χριστουγέννων. Βεβαίως η πρώτη «συνειδητοποίηση» της σκέψης είναι ότι αυτό το ποσό, η μέση Ελληνική οικογένεια, δεν θα το διαθέσει για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές της στην Αυστρία!.αλλά μάλλον το μεγαλύτερο μέρος του θα επιστραφεί με τη μορφή φόρων στην πηγή που το έστειλε.Μοιάζει με λογοπαίγνιο, αλλά φαντάζει κάτι σαν να εισπράττεις ένα ποσό που το έχεις πληρώσει πολύ πάνω από την αξία του και το οποίο θα επιστρέψεις σε αυτόν που στο έδωσε!

Τι σημαίνει για την Ελλάδα η Έξοδος από τα Μνημόνια

Ασφαλώς μετά 8 χρόνια το άκουσμα «τέλος τα μνημόνια» μόνο ευχάριστα μεταφράζεται από τη σκέψη μας. Φανταζόμαστε λοιπόν την Ελλάδα να αφήνει πίσω της την 10ετη ύφεση και να βλέπει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Να βγαίνει στις αγορές και να δανείζεται με όχι απαγορευτικά επιτόκια. Να υπάρχουν ενδεχομένως και κάποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Και βέβαια όταν αυτές οι προοπτικές πάψουν να είναι προοπτικές και περάσουν στο στάδιο της πραγματικής «εμφάνισής» τους στην οικονομία να βελτιώνεται και η θέση του μέσου πολίτη της χώρας. Όμως σε αυτή την εκτός μνημονίων «νέα εποχή» θα υπάρχουν για την οικονομία της Ελλάδας κάποια δεδομένα τα οποία αν αγνοήσουμε ή ξεχάσουμε θα έχουμε κάνει ένα ακόμα λάθος. Ίσως μεγαλύτερο των πολλών προηγούμενων.

Γιατί η Αδιαφορία και η Επιθετικότητα έγιναν τόσο έντονες

Η επιθετικότητα ή / και η αδιαφορία κάποιων (ολοένα και περισσότερων) είναι έντονη. Τόσο πολύ έντονη που «οδηγεί» τους υπόλοιπους στην δημιουργία ενός μικρόκοσμου. Είναι ένας τρόπος προάσπισης του εαυτού τους από τον επιθετικό ή αδιάφορο έξω κόσμο. Αυτή και αν θα είναι «νέα» Ελλάδα! Θα θέλαμε λοιπόν να «διευκρινίσουμε το αυτονόητο» σε (δυστυχώς) αρκετούς, και αυτό είναι ότι «ΔΕΝ αντιμετωπίζετε ΜΟΝΟ εσείς την εδώ και 8 χρόνια νέα κατάσταση της χώρας μας». Το πρόβλημα έχει αγγίξει σε διαφορετικό ίσως βαθμό όλους μας.

Πως ο νέος ρόλος των τραπεζών συνέβαλε στην εμφάνιση της κρίσης του 2008 (Μέρος Α)

Ένας από τους λόγους που η οικονομίες μετά το peak μπαίνουν σε καθοδική πορεία είναι ότι στη φάση της κορύφωσης του οικονομικού κύκλου υπάρχει μεγάλη ποσότητα πλεονάζοντος χρήματος. Στην προσπάθεια διόρθωσης αυτής της ανισορροπίας γίνονται (αρκετές φορές) λανθασμένες κινήσεις που εμπεριέχουν είτε αυξημένο ρίσκο είτε στοιχεία μη δεοντολογικής ηθικής που στοχεύουν βέβαια στην περαιτέρω αύξηση των ήδη μεγάλων κερδών (the sky is the limit). Μια τέτοιου μεγέθους οικονομική παντοδυναμία θα μπορούσε να έχει βλέψεις και στον (άμεσο ή έμμεσο) έλεγχο και άλλων χώρων πέραν της Οικονομίας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οχτώ χρόνια με λιτότητα

Ποιο ακριβώς είναι το σημερινό στίγμα της ελληνικής οικονομίας μετά από 8 χρόνια με λιτότητα; Ας φωτογραφήσουμε μερικά αντιπροσωπευτικά στοιχεία (οικονομικούς δείκτες) στην προσπάθειά μας όχι να το εντοπίσουμε - είναι γνωστή η οικονομική, και όχι μόνο, πραγματικότητα της χώρας μας - όσο να αναλύσουμε το εάν οδηγούμαστε στην έξοδο από την κρίση ή περνάμε σε οριστική υποβάθμιση της οικονομίας μας. Εξ ορισμού ύφεση σημαίνει μείωση του ΑΕΠ, και πράγματι από τα 239 € δισ. το 2009 φτάσαμε στα 185 € δισ. το 2015.

Αναζητώντας την καλή σχολική χρονιά

Στέλνοντας την ευχή μας για μια «καλή σχολική χρονιά» θα πρέπει να συμφωνήσουμε για το ποιο είναι το «πρόσωπο» του αποδέκτη, και συγχρόνως να αποδεχτούμε το ενδεχόμενο της διαφορετικής μετάφρασης. Αναμφίβολα εκτός από τους μαθητές υπάρχουν και άλλες ομάδες - στοιχεία (γονείς, καθηγητές, σχολείο) που θα διεκδικούσαν την προσθήκη του ονόματός τους στη λίστα με τους παραλήπτες. Και βέβαια όταν αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων αυξάνεται και η πιθανότητα να ακουστούν περισσότερες ερμηνείες για την ίδια λέξη - ευχή.

Το πέρασμα στη φοιτητική ζωή

Κλείνοντας αυτή την αναφορά στις πανελλαδικές εξετάσεις δεν θα θέλαμε να μεταφέρουμε στους φετινούς φοιτητές την εικόνα ότι αυτό που θα εισπράξουν μέσα στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα είναι πάντα σε αρμονία με αυτό που περίμεναν. Θα υπάρξουν φορές που θα εκνευριστείτε με το σύστημα λειτουργίας, με καθηγητές, με τη βαθμολόγηση ή και με ευρύτερη ατμόσφαιρα. Όμως το Πανεπιστήμιο δεν σου εξασφαλίζει την ιδανική ατμόσφαιρα, την έτοιμη γνώση, τον τίτλο του επιστήμονα, ή luxury holidays για τα χρόνια που θα είσαι κάτοικός του. Κάτι άλλο σου προσφέρει.

Ψάχνοντας τη λύση. Μια νέας μορφής επανάσταση

Και βέβαια δεν υπάρχει έλλειψη καλών οικονομολόγων. Αυτό θα ήταν το επιθυμητό, γιατί εύκολα θα τους αλλάζαμε. Η έλλειψη αφορά τη λέξη «βούληση». Ένας όρος με άπειρες προεκτάσεις είτε σε χώρους τους οποίους φανατικά επιμένουμε να μην αγγίζουμε, είτε στην εικόνα του αδύνατου που «καταφέραμε» να χαρίσουμε στα ισχυρά κέντρα λήψης αποφάσεων. Μοιάζουμε απλοί θεατές στο θέατρο του παραλόγου, στη χαμένη έννοια των λέξεων, στις ψεύτικες υποσχέσεις, και δυστυχώς χωρίς αίσθηση ενός καλύτερου αύριο.

Νέα μέτρα και αντίμετρα αλλά «χωρίς» αναφορά σε νέα κουλτούρα

Στην κοινωνική διάσταση δεν πρέπει να αγνοήσουμε την έντονη αλλαγή ρόλων, θέσεων και στρωμάτων που έχει συντελεστεί τα τελευταία 8 - 9 χρόνια. Δυστυχώς η νέα κοινωνική πραγματικότητα «μάλλον» δεν σκιαγραφεί ένα καλύτερο σήμερα ή αύριο σε σχέση με το χθες. Η κοινωνία έχει φθάσει στα όρια της αντοχής της, και αυτό είναι ορατό μέσα από μεμονωμένες (επί του παρόντος) αντιδράσεις που διαβάζουμε ή βλέπουμε στον Τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μοιάζει με ένα ελατήριο σε κατάσταση μέγιστης συσπείρωσης. Και είναι γνωστός ο τρόπος «αντίδρασης» στο μετά αυτής της κατάστασης.