MENU

ΜΑΡΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

CULTURE

Πώς έμαθα να χορεύω

Πώς έμαθα να χορεύω

Πρωτάρης στο Δημοτικό

Μαθαίνεις πότε ανοίγουν τα Δημοτικά και η εμπειρία σου λέει πως ετοιμάζεσαι για τον αγιασμό την πρώτη μέρα και τίποτα παραπάνω. Μέγα λάθος φίλε γονιέ, γιατί την πρώτη μέρα, εάν δεν σ' έχει ήδη προειδοποιήσει κάποιος συγγενής ή φίλος, πρέπει να ξέρεις πως τα παιδιά πιθανά να παραλάβουν όλα τα βιβλία της σχολικής χρονιάς, τα οποία είναι πολλά. Πάρε λοιπόν μαζί σου τσάντα κι όχι όποια τσάντα να 'ναι, την τσάντα του σχολείου. Α, κάνοντας ένα βήμα πίσω φαντάζομαι πως θα έχεις ήδη πάρει στο παιδί μια απ' τις μεγάλες, τις τσάντες «για το Δημοτικό» που θα σου πουν και οι πωλητές.

Περνάμε καλά στις διακοπές με τα παιδιά

Διακοπές πρέπει να είναι ο χρόνος που θα σε κάνει να καταλάβεις για ποιο λόγο έκανες οικογένεια κι ας ήταν έως τώρα θολό το τοπίο, αφού το να μεγαλώσεις τα μωρά και να τα κάνεις παιδιά, έξυπνα, τσαχπίνικα και χαμογελαστά σου έπαιρνε όση ενέργεια είχες.

Οι φυλές του καλοκαιριού

Οι πρώην ντόπιοι: Αυτοί μεγάλωσαν στο χωριό ή το νησί κι έρχονται πλέον μόνο για τις γιορτές και το καλοκαίρι. Συνήθως θα 'ρθουν πρώτα οι μη εργαζόμενοι γονείς και οι εκπαιδευτικοί με το που θα κλείσουν τα σχολεία. Τα λοιπά μέλη της οικογένειας, στενής ή ευρύτερης, θα πηγαινοέρχονται καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, τα Σαββατοκύριακα ή όταν έχουν άδεια. Νιώθουν σα στο σπίτι τους, ώρες ώρες βαριούνται και λίγο, αλλά «σαν τον τόπο σου δεν έχει». Άσε που δεν πληρώνουν και διαμονή στο σπίτι των γονιών ή των παππούδων.

Ν’ αγαπάς τα παιδιά σου όπως είναι

Οι περισσότερες ψυχολογικές θεωρίες που θα διαβάσουμε επιβεβαιώνουν πως ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος ακριβώς όταν αποδέχεται τον εαυτό του. Μας λένε ακόμα πόσο σημαντική είναι η σχέση ενός παιδιού με τη μητέρα του στη διαδικασία διαμόρφωσης της αυτοπεποίθεσης και της προσωπικότητάς του. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο δύσκολη είναι η ζωή για ένα παιδί που ίσως, από την προεφηβεία ακόμη, βλέπει τον εαυτό του σαν «διαφορετικό» από τα αναμενόμενα και επιπρόσθετα απορρίπτεται απ' τους γονείς του.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η εσωστρεφής μαμά

Κι αν εσύ τυχαίνει να είσαι εσωστρεφής κι όχι ιδιαίτερα άνετη σε όλες τις κοινωνικές συναναστροφές, δυστυχώς έχω να σου πως πως την πάτησες. Γιατί οι μαμάδες είναι μια ομάδα που κινείται με ρυθμούς κομάντο. Θα συσπειρωθούν, θα γνωριστούν, θα συνεννοηθούν και θ' ανταλλάσσουν μηνύματα και πληροφορίες προτού καν εσύ μάθεις το ποια μαμά είναι τίνος παιδιού. Κι αν καθυστέρησες να μάθεις τα ονόματά τους, κι αν δεν σ' ενδιέφερε και ιδιαίτερα, μετά από μήνες συνειδητοποιείς ότι έχεις μείνει στην απ' έξω και δεν κατάλαβες ούτε πώς, ούτε πότε έγινε αυτό.

Τι σημαίνει να είσαι μαμά; Παντού και πάντα

Να είσαι μαμά σημαίνει να συνηθίσεις στην ιδέα πως ο χρόνος που είχες για να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου έχει μειωθεί κατά πολύ και θα κάνεις χρόνια ν' απολαύσεις ξανά έναν καφέ με την ησυχία σου. Να είσαι μαμά σημαίνει ότι μπορείς να μαγειρέψεις, βάλεις πλυντήριο, ξεσκονίσεις, βάλεις σκούπα, σιδερώσεις, καθαρίσεις το μπαλκόνι, γράψεις κείμενο στον υπολογιστή μ' ένα συνεχόμενο «μαμάαααααα, μααααα, μαμάαααααα» ως μουσικό χαλί.

Με τον παππού

Κάθε φορά που πηγαίνεις με την οικογένεια στο πατρικό σου, νιώθεις τους ρόλους ν' αλλάζουν. Μπαίνεις στο σπίτι των γονιών σου, παρέα με τον/τη σύντροφο και τα παιδιά σου και δεν είσαι πλέον εσύ ο μεγαλύτερος και ο πιο υπεύθυνος στο γκρουπ. Χαλαρώνεις, χαμογελάς κι αφήνεις τα παιδιά ν' απολαύσουν και να κακομάθουν από τα χαϊδέματα και τις υπερβολές της γιαγιάς και του παππού.

Στο πάρκο

Μετά κι από τον βαρύ χειμώνα, νιώθεις κι εσύ, όπως και τα παιδιά, σαν να ξύπνησες από τη χειμερία νάρκη. Θέλεις ουρανό, ήλιο, αέρα και κανένα δεντράκι, λουλούδι ή έστω θάμνο να νιώθεις πως η φύση ανθίζει κι έρχονται καλύτερες μέρες. Θυμάσαι τα δικά σου ανοιξιάτικα απογεύματα, ίσως σ' ένα μεγαλύτερο πάρκο, χωρίς περίφραξη, με μπόλικη άμμο, γρασίδι και τριανταφυλλιές που τ' αγκάθια τους σε τρυπούσαν χωρίς λύπηση. Εκεί που έτρεχες χωρίς να φοβάσαι τίποτα, χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα και χωρίς σταματημό.

Την Κυριακή

Μια μέρα, όλο και πιο σπάνια όσο μεγαλώνουν τα τέκνα, έρχεται κι εκείνη η Κυριακή που δεν έχεις απολύτως τίποτα να κάνεις και πουθενά να πας. Δεν έχεις καμία δραστηριότητα των παιδιών, κανένα παιδικό πάρτυ, καμία πρόσκληση για play date, κανένα οικογενειακό τραπέζι και κανείς δε σε περιμένει να του κάνεις επίσκεψη. Μπορείς, φυσικά, ως ενήλικας να βρεις πάντοτε «κάτι» να κάνεις, δεν έχεις όμως τίποτε που ν' απαιτεί την άμεση προσοχή και παρουσία σου.