ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΚΑΠΑΛΙΔΗΣ
ΔΙΕΘΝΕΣ
Ναγκόρνο Καραμπάχ: «Πόλεμος δι΄ αντιπροσώπων» Ρωσίας-Τουρκίας;
Η στάση της Τουρκίας τη δεδομένη στιγμή, πέραν της προσπάθειας υποστήριξης του διαχρονικού συμμάχου, Αζερμπαϊτζάν, με τους δύο ηγέτες να έχουν συναντηθεί δύο φορές τις τελευταίες δέκα ημέρες, μάλιστα με την τελευταία να πραγματοποιείται μόλις μία ημέρα πριν την έναρξη των εχθροπραξιών, θα μπορούσε να συσχετισθεί με μια αντίστοιχη κατάσταση στα Νοτιοανατολικά της σύνορα, στην περιοχή του Κουρδιστάν. Έτσι, όπως και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, έτσι και στο Κουρδιστάν, οι περιοχές είναι έδαφος μιας χώρας και οι κάτοικοι της επιθυμούν απόσχιση και ενσωμάτωση με ένα άλλο (υπό σύσταση στην περίπτωση του Κουρδιστάν). Υπό αυτό το πρίσμα, δεν προξενεί εντύπωση η δήλωση του Ερντογάν, που αποτυπώθηκε παραπάνω περί επιστροφής της περιοχής στον αρχικό ιδιοκτήτη της.
Είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο Francis Underwood της Μέσης Ανατολής;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Η πολιτική που ακολουθεί το δημιούργημα του Ερντογάν από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία, το 2002,βασίζεται στο δόγμα της επανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας! Άρα, εξ ορισμού, οι κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής, για την ηγεσία της γείτονας χώρας θεωρούνται προέκταση, κατά κάποιον τρόπο, της εσωτερικής τους πολιτικής. Η παρουσία των Τούρκμενων στα βόρεια σύνορα της Συρίας, η συμφωνία για εκπαίδευση των Κούρδων μαχητών Peshmerga στο Βόρειο Ιράκ, η πρόσφατη προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων με το Ισραήλ, ακόμα και αυτή η κατάρριψη του Ρωσικού μαχητικού, αποτελούν κομμάτια του πάζλ της πολιτικής αυτής.