MENU

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΗΤΡΑΛΕΞΗΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μικρή ιστορία της Δεξιάς κατά τη διάρκεια της κρίσης

Σε μια ιλιγγιωδώς ταχεία μετάβαση, ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε από «αρχιτέκτοντας του αντιμνημονιακού μετώπου» (δικά του λόγια), διαπρύσιος εισηγητής ενός ιδιότυπου «μνημονιακού πατριωτισμού». Όπου κανείς εφαρμόζει το μνημόνιο, ακριβώς επειδή είναι «πατριώτης», και αυτό είναι ο μόνος και ο μόνος πραγματικός πατριωτισμός στην συγκεκριμένη συγκυρία: αν κάποιος απειλεί να μην το εφαρμόσει (δηλαδή, η αντιπολίτευση), αυτό δείχνει έλλειμμα πατριωτισμού και υπεθυνότητας. Η μετάβαση από την ιδεολογική κήρυξη του ενός άκρου στην εξίσου διάπυρη κήρυξη του άλλου ήταν σχεδόν υπεράνθρωπη, έδινε την εντύπωση σοβαρού αυτοκινητιστικού ατυχήματος και συνακόλουθης πλήρους αμνησίας. Έχουμε έναν Σαμαρά Α και έναν Σαμαρά Β, με άλλο λεξιλόγιο, άλλες αναφορές, άλλη γλώσσα.

Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Άμεσα σχετιζόμενη με την ιστορία αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε κράτους, η θρησκευτική διδασκαλία στα σχολεία έχει πολλές πτυχές. Μπορεί να είναι ομολογιακή ή μη-ομολογιακή, υποχρεωτική ή κατ' επιλογήν, με ή χωρίς εναλλακτικά μαθήματα. Μπορεί ακόμα να συνίσταται σε απλή συμπερίληψη θρησκευτικών δεδομένων, δεδομένων σχετικά με τη θρησκεία (fait religieux), μέσα σε άλλα μαθήματα--όπως στην περίπτωση της Γαλλίας. Ενδέχεται τα μαθήματα να καθορίζονται με ευθύνη της εκάστοτε ομολογίας ή με ευθύνη και σχεδιασμό του κράτους, ή και σε συνδιοίκηση/συνεργασία μεταξύ εκκλησίας και κράτους.

Η Μεγάλη Σύνοδος, οι Νέες Χώρες, το Αυτόνομον, και ο μύλος των παρεξηγήσεων

Το καθεστώς των Νέων Χωρών απετέλεσε πολλάκις πεδίο τριβής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με γνωστότερα τα γεγονότα του 2004, τα οποία οδήγησαν τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος στην σοβαρή κύρωση της προσωρινής διαγραφής του από τους επίσημους εκκλησιαστικούς καταλόγους του Οικουμενικού Πατριαρχείου («Δίπτυχα»), που διαλαμβάνουν τα ανά την οικουμένη ορθοδόξα Πατριαρχεία, Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, Αρχιεπισκοπές και τους Αρχιερείς τους--δηλαδή για μια δεύτερη φορά σε de facto σχισματική κατάσταση.

Η ΟΝΝΕΔ εν τάφω, κοντάκιον επικαιρότητος

Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται εἴρωνος πνεύματος, καὶ λόγον σαρκασμοῦ ἐρεύξομαι τῇ κυανῆ ΟΝΝΕΔ· καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων, καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰ τραύματα. (Επί του σχολίου σχόλιο: Δεν συνεπάγεται κάθε θάνατος την ανάσταση--κάθε άλλο. Όπως είχε πει και ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, «αυτά τα θαύματα μόνο ο Ιησούς Χριστός τα έκανε».)

Χριστιανοί στη Λέσβο: «Ναι, είναι αυτό που νομίζεις»

«Τηλεοπτικές εικόνες», «φαίνεσθαι», «απλές εντυπώσεις» για το θεαθήναι; Το αντίθετο! Πρέπει να είναι κανείς πραγματικά αφελής για να μην αντιλαμβάνεται την απολύτως πραγματική πολιτική δυναμική που εξαπολύει η σύναξη των ιεραρχών στη Μυτιλήνη. Ναι, η τηλεοπτική εικόνα και οι δηλώσεις του Πατριάρχη και του Πάπα στο νησάκι της Λέσβου επηρεάζει αποφασιστικά την μοίρα και το μέλλον των παγιδευμένων προσφύγων--και θα έχει ενδιαφέρον το να δούμε την επόμενη φορά που κάποιος πολιτικός ηγέτης θα επικαλεσθεί τον Χριστό και την εκκλησία του για να αποκρούσει τους κατατρεγμένους.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

«Κέντρο» και «Δεξιά»: γαλάζιες μανούβρες στο νεκροταφείο

Απλός είναι και ο αντίλογος σε μια «ξύλινη» ανάγνωση στον άξονα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο». Όταν η νέα κυβέρνηση δεν επιζητεί να «σκίσει τα μνημόνια», αλλά να τα... εφαρμόσει, διανύοντας την ίδια τροχιά με την άλλοτε αντιμνημονιακή, κατόπιν «διαπραγματευτική» και στο τέλος φανατικά μνημονιακή Νέα Δημοκρατία, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα είναι πλέον αρκετά πιο σύνθετα από το ποιoς είναι «με» το μνημόνιο και ποιoς «εναντίον» του.

Γνωρίστε την «Τίνα», τη νέα πρωθυπουργό της Ελλάδας!

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο το ζήτημα του ποιος είναι στην εξουσία είναι σημαντικό μόνο μέχρις ενός ορισμένου και περιορισμένου βαθμού, δεδομένου ότι η νέα συμφωνία αφήνει ένα εξαιρετικά στενό περιθώριο για ελεύθερη πολιτική βούληση. Στο πλαίσιο αυτό, όλες οι συζητήσεις για «αριστερά» ή «δεξιά» κόμματα και πολιτικούς φαίνεται να είναι επίπονα περιττή.

Μεσαιωνικά βασανιστήρια για τον Βαρουφάκη!

Το μείζον εδώ δεν είναι αν ο Βαρουφάκης είναι...Minister of Awesome ή αν οι... «καλωδιωμένοι τουρίστες» της εφορίας συνιστούν σοβαρή μεταρρύθμιση που θα εξορθολογίσει το κράτος--ο γράφων δεν έχει λόγο και κίνητρο να μπει σε μια διαδικασία υπεράσπισης της τιμής του Γ. Βαρουφάκη.

Η δημοκρατία ως διακύβευμα, το διακύβευμα ως κόστος

Την τελευταία εβδομάδα του δημοψηφίσματος η διαίρεση ανάμεσα στο «ναι» και στο «όχι» τους επηρέασε όλους. Ακόμα και πολιτικές παρέες με ιδεολογική συνοχή διχοτομήθηκαν, με τους μισούς να στηρίζουν «ναι» και τους μισούς «όχι». Το ερώτημα που φυσικά προκύπτει είναι: ποιές είναι οι πραγματικές πολιτικές και ιδεολογικές διαιρέσεις; Αυτές που υπήρχαν πριν το δημοψήφισμα ή αυτές που αποκαλύφθηκαν με αυτήν την αφορμή, ενώνοντας κάποιους και χωρίζοντας κάποιους άλλους;