ΤΖΙΝΑ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ενσυναίσθηση: Μια απαραίτητη αρετή που κάθε γονιός πρέπει να αναπτύξει
Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να στεκόμαστε, ηθικά, συναισθηματικά πρακτικά, δίπλα στον άλλο, σε αυτή την περίπτωση στο παιδί, να συναισθανόμαστε με αυτό, αλλά όχι για αυτό. Να προσπαθούμε να το καταλάβουμε και ν' αξιολογούμε τι βιώνει, τι αισθάνεται. Αν το παιδί μας ή ένα κοντινό μας άτομο στενοχωριέται ή πονάει και συναισθανόμαστε πραγματικά τον πόνο του ή όταν χαιρόμαστε με τη χαρά του, σημαίνει αυτό που λέει και η ίδια η λέξη: Συν-αισθάνομαι, προσπαθώ να καταλάβω, να μπω στη θέση του, να μοιραστώ τα ίδια συναισθήματα με εκείνο, αλλά όχι για εκείνο!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
«Κλειδιά» που μπορούν να φέρουν ισορροπία, επικοινωνία κι ευτυχία στο ζευγάρι
Το ζευγάρι πρέπει να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο μαζί, ακόμα και χωρίς παιδιά ή άλλες εξωτερικές ενασχολήσεις για να καλλιεργήσει τον δεσμό μεταξύ τους. Ο ποιοτικός χρόνος πρέπει να είναι κοινές δραστηριότητες όπου θα μοιράζονται πράγματα, θα ανταλλάζουν απόψεις, θα συζητούν, θα επενδύουν στη ουσιαστική ψυχική, πνευματική, σωματική επαφή, και όχι σε ενασχόληση με κάτι παθητικό και αδιάφορο, π.χ. να βλέπουν τηλεόραση, ή o καθένας με τη δική του διαδικτυακή σύνδεση (I-phone, ipad etc).
Αντιμετωπίζοντας τον «Πανικό» εξαιτίας της Κρίσης – Μαθήματα που μπορούν να γίνουν «δώρα»
Μια κρίση πανικού όταν συμβαίνει, το σώμα βιώνει μια απρόσμενη εγρήγορση, κρίση άγχους με έντονα σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα, όπως αίσθηση ότι η καρδιά χτυπά πολύ έντονα, ακανόνιστα, είναι «έτοιμη να σπάσει», ότι το άτομο δε μπορεί να αναπνεύσει, ότι μπορεί να νιώθει ναυτία, εφίδρωση, ακαθόριστο φόβο, τρόμο. Επίσης το άτομο μπορεί να νιώθει έντονους ψυχο-σωματικούς πόνους στο σώμα, πονοκεφάλους, ημικρανίες, πόνους στη κοιλιά, στους μυς γενικά. Μπορεί να αισθάνεται έντονες, παράλογες αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα.
