MENU

ΒΑΣΩ ΚΟΛΛΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Παγίδα της «Κοινής Λογικής»

Η κοινή λογική λέει αυτό... Η κοινή λογική λέει το άλλο... Η κοινή λογική είναι αυτή που δίνει λύσεις... Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από την κοινή λογική. Τι είναι όμως αυτή η κοινή λογική που φαίνεται να έχει λύσεις για τα πάντα και τελικά δεν τις δίνει. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, με τη σειρά .... Aπό τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους, η σχέση κράτους - πολίτη εγκλωβίστηκε σε έναν φαύλο εναγκαλισμό με έναν πολιτικό καιροσκοπισμό που οικοδόμησε με μαθηματική ακρίβεια δαπανηρές και μειωμένης αποτελεσματικότητας δημόσιες υπηρεσίες, παγιώνοντας μια χρονίζουσα καχυποψία από μέρους της κοινωνίας απέναντι στο «ανάλγητο κράτος».

Η αλληλεγγύη των γενεών ως παράγοντας ανάπτυξης και ευημερίας της κοινωνίας

Η δυνατότητα όλων των ατόμων, ανεξαρτήτως ηλικίας, να σκέφτονται και να συνεργάζονται σε ομάδες με βάση κοινούς στόχους και αξίες αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ευημερία των ατόμων και της κοινωνίας γενικότερα. Μέσα από τα πολυδύναμα δίκτυα κοινής δράσης και συνεργασίας μεταξύ των γενεών, τη γόνιμη ανταλλαγή ιδεών, εμπειριών και γνώσεων την αποδοχή κοινών στόχων μπορούν να αναπτυχθούν κοινοί κώδικες και αξίες μεταξύ των γενεών που διευκολύνουν τη συλλογική δράση με απώτερο στόχο τη μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους.

Εμπόριο ανθρώπων: Η φρίκη της σύγχρονης δουλείας

Στη χώρα μας σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του καθηγητή του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Γρηγόρη Λάζου, ο αριθμός των εκδιδόμενων γυναικών και ανδρών αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Ο τζίρος από την πορνεία, από τα τέλη του 2012 έως σήμερα, κινείται στα 600-620 εκατ. Ευρώ. Ο αριθμός των εκπορνευόμενων γυναικών ανέρχεται περίπου στις 18.500 το 2014, ενώ ο αριθμός το 2012 ήταν 17000 γυναίκες. 13.000-14.000 αλλοδαπές εκδιδόμενες είναι θύματα εμπορίας. Οι πελάτες ανέρχονται σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του σε 550.000 στην Αθήνα.

Βία κατά των Γυναικών: Ένα πρόβλημα, πολλές όψεις

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ετήσιο κόστος της βίας κατά των γυναικών λόγω φύλου, εκτιμάται σε 228 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2012. Δηλαδή το 1,8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της ΕΕ! Από το κόστος αυτό, τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως δαπανώνται σε δημόσιες και κρατικές υπηρεσίες και 24 δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν απολεσθείσα οικονομική παραγωγή. Η πρόληψη της βίας κατά των γυναικών είναι κρίσιμη. Η βία κατά των γυναικών είναι βαθιά ριζωμένη σε αρνητικά στερεότυπα για τα φύλα. Πρώτος στόχος όλων μας πρέπει να είναι η συστηματική αποδόμηση των στερεοτύπων που «διδάσκουν» την ταπείνωση της γυναίκας ως «φυσικό» καθήκον του φύλου της.

Το ευρωπαϊκό «θαύμα» ήταν και είναι η μικρομεσαία επιχείρηση

Το ευρωπαϊκό «θαύμα» ήταν και είναι η μικρομεσαία επιχείρηση. Εκεί ακριβώς, στην καρδιά της μικρομεσαίας επιχείρησης βρίσκεται η καινοτομία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το περίφημο γερμανικό Mittelstand, που στηρίζει την αγορά εργασίας, που όμως υποφέρει σήμερα περισσότερο από την κρίση. Γιατί, οι μικρομεσαίοι κατ'αρχήν, χάνουν την πρόσβαση τους στις αγορές κεφαλαίου. Υποφέρουν από την πτώση του εθνικού εισοδήματος. Υπομένουν υψηλούς φόρους από τα κράτη-μέλη, αλλά και υψηλές εισφορές. Και εάν η τυπική επιχείρηση της Ευρώπης είναι μικρομεσαία, η ελληνική είναι η πολύ μικρή επιχείρηση, που αποτελεί προέκταση της οικογένειας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Ελληνίδα στην Αντίσταση

Μέχρι τότε, η Ελληνίδα ήταν παραγκωνισμένη, ήταν ένα «κατώτερο» φύλο<. Περιορισμένη, μόνο για το σπίτι, βουτηγμένη στην αγραμματοσύνη, χωρίς νομοθεσία ισότητας, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Κι όμως, εκεί που δεν είχαν καν λόγο στην κοινωνική ζωή, οι γυναίκες έγιναν πρωταγωνίστριες πολιτικών γεγονότων. Άρχισαν να διεκδικούν ό,τι τους ανήκε. Αντικατέστησαν τους άνδρες στην παραγωγή, εξασφάλισαν το ψωμί, τα φάρμακα, το ρουχισμό του στρατού. Οι γυναίκες της Πίνδου, μετέφεραν τα πολεμοφόδια στην πλάτη τους, εκεί όπου δεν έφταναν τα μεταγωγικά. Πλαισίωναν στα μέτωπα όλες τις κινητές νοσοκομειακές μονάδες στρατού ως εθελόντριες νοσοκόμες. Συνέβαλαν στην εξύψωση του ηθικού στα στρατεύματά μας.

Η κρίση έχει προτιμήσεις

Οι Ελληνίδες εξακολουθούν να υπερτερούν στην ανεργία με ποσοστό 27,6% έναντι 19,4% των ανδρών, ενώ ειδικά στις νέες γυναίκες η ανεργία εκτοξεύεται στο 52,5%. (ΕΛΣΤΑΤ, β´τρίμηνο 2016). Σύμφωνα με την ετήσια παγκόσμια κατάταξη του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ (WEF, 2015), ο σχετικός δείκτης οικονομικής ένταξης των γυναικών στην Ελλάδα διολισθαίνει: από τη θέση 72 (σε 130 χώρες) που ήμασταν το 2008, κατατασσόμαστε σήμερα στη θέση 87 (σε 145 χώρες). Ένα ερώτημα είναι τι ακριβώς επιδεινώθηκε. Όμως, το σημαντικότερο ερώτημα είναι τελικά τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτή την επιδείνωση.

Δημογραφικό: μια ακόμη πτυχή της κρίσης

Με τεχνικούς όρους, το πρόβλημα είναι η αύξηση του λεγόμενου εξαρτώμενου (ή εργασιακά ανενεργού) πληθυσμού. Με απλά λόγια, τα όρια του προσδόκιμου βίου έχουν αυξηθεί σημαντικά, ενώ τα ποσοστά γεννητικότητας μειώνονται. Για τα απανταχού ασφαλιστικά συστήματα, το γεγονός της αύξησης του εξαρτώμενου πληθυσμού, σημαίνει ανατροπή της σχέσης μεταξύ εργαζόμενου και εξαρτώμενου, σε βαθμό που εγείρει τελικά θέματα φερεγγυότητας και επάρκειας στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης σε παγκόσμιο επίπεδο.