Αποδέσμευση για τους «Δεσμώτες του Ιλίγγου»;

Σε μερικούς φαίνεται άρεσε η κλωτσιά της αδρεναλίνης, τις στιγμές εκείνες που αιωρούνταν στο κενό τις μέρες του Ιουλίου. Ενώ η καθημερινότητα ήδη τους φαίνεται βαρετή και ανούσια, προσπαθούν να επαναλάβουν την έντονη εμπειρία. Εχοντας ζήσει μια φορά έντονο συναίσθημα, κατέληξαν δεσμώτες του ιλίγγου και μετά εραστές του. Ετσι αντιμετωπίζουν την παρολίγο καταστροφή ως την ύψιστη στιγμή τους. Μια εμπειρία για επανάληψη και όχι για αποφυγή.