Μια νεολαία χαμένη στη μετάφραση

Είναι ίσως οξύμωρο το ότι παρ' όλες αυτές τις αλλαγές στο βιοτικό μας επίπεδο η νοοτροπία του μέσου νέου παραμένει αναλλοίωτη. Η έννοια του σχολείου μεταφράζεται ως φυλακή, το μάθημα της ιστορίας σαν καταναγκαστικό έργο, η ένταξη σε μια σχολή σαν το διαβατήριο για ένα διορισμό στο Δημόσιο. Επιπροσθέτως, η αποποίηση των ευθυνών, η απάντηση «φταίνε πάντα οι άλλοι» ως δικαιολογία σε οποιαδήποτε λάθος κίνηση και η απαξίωση της πολιτικής ζωής υπό την πρόφαση του «όλοι ίδιοι είναι τι ασχολείσαι;» είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν το έλλειμμα νοοτροπίας της γενιάς μας.