MENU
ΒΙΟΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η χώρα του «δήθεν»
Η χώρα του «δήθεν»
Η αποδόμηση του ελληνικού πολιτικού συστήματος
Ο κ. Τσίπρας θα τις χάσει τις επόμενες εκλογές όπως πιθανότατα και ο κ. Μητσοτάκης τις μεθεπόμενες. Ο λόγος είναι απλός: μήτε το κόμμα του ενός μήτε του άλλου διαθέτει ανθρώπους με ταλέντο και ικανότητα να δημιουργήσουν θεσμούς και υποδομές που θα οδηγούν τον τόπο στην πρόοδο εκ του ασφαλούς και μόνιμα και όχι ευκαιριακά. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα από το 1832 και μετά βασίστηκε στα ρουσφέτια, τις χάρες, τις πελατειακές σχέσεις και γενικά κάθε είδους συναλλαγές «εκτός πλαισίου». Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος για τον οποίο το «πλαίσιο» ήταν πάντα διάτρητο.
Μια νεολαία χαμένη στη μετάφραση
Είναι ίσως οξύμωρο το ότι παρ' όλες αυτές τις αλλαγές στο βιοτικό μας επίπεδο η νοοτροπία του μέσου νέου παραμένει αναλλοίωτη. Η έννοια του σχολείου μεταφράζεται ως φυλακή, το μάθημα της ιστορίας σαν καταναγκαστικό έργο, η ένταξη σε μια σχολή σαν το διαβατήριο για ένα διορισμό στο Δημόσιο. Επιπροσθέτως, η αποποίηση των ευθυνών, η απάντηση «φταίνε πάντα οι άλλοι» ως δικαιολογία σε οποιαδήποτε λάθος κίνηση και η απαξίωση της πολιτικής ζωής υπό την πρόφαση του «όλοι ίδιοι είναι τι ασχολείσαι;» είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν το έλλειμμα νοοτροπίας της γενιάς μας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
